اثر عصاره آبی-متانولی گل گاوزبان بر رده های سلولی سرطان سینه MCF-7 و MDA-MB468 و افزایش سمیت سلولی دوکسوروبیسین

شیمی درمانی یکی از درمان های رایج و مهم در مبارزه با سرطان سینه است اما مقاومت دارویی نسبت به این داروها موفقیت درمان را کاهش می دهد. امروزه تحقیقات گسترده ای بر نقش ترکیب های گیاهی در افزایش اثر داروهای شیمی درمانی متمرکز شده است. این تحقیق به منظور بررسی اثر عصاره آبی-متانولی گل گاوزبان بر دو رده سلولی سرطان سینه MCF-7 و MDA-MB468 و نقش آن در سمیت سلولی دوکسوروبیسین انجام شد. 

اثر سمیت سلولی عصاره گل گاوزبان و دوکسوروبیسین به تنهایی و یا در ترکیب با هم در دو زمان انکوباسیون 24 و 48 ساعت بررسی گردید. سلول ها با تراکم 104 سلول برای هر چاهک، درپلت های 96 خانه کشت داده شدند و پس از تیمار با غلظت های مختلف عصاره و دارو، زنده مانی آن ها با آزمون MTT سنجیده شد.

عصاره گل گاوزبان اثر سمیت سلولی بالایی بر سلول های سرطان سینه نشان داد، در حالی که سمیت کم تری برای سلول های طبیعی داشت. عصاره در بالاترین غلظت تست شده در زمان 48 ساعت انکوباسیون، درصد سلول های زنده را به ترتیب در سلول های MCF-7 و در سلول های MDA-MB468 به 0/72 ± 10/59 و 0/78 ± 12/22 درصد کاهش داد. اثر کاهندگی دوکسوروبیسین به ترتیب 0/92 ± 19/31 و 0/99 ± 18/13 درصد برای سلول های MCF-7 و MDA-MB468 بود. مقدار IC50 عصاره در 24 و 48 ساعت انکوباسیون، برای سلول های MCF-7 به ترتیب 2/41 و 1/78 میلی گرم بر میلی لیتر و برای سلول های MDA-MB468 به ترتیب 2/41 و 1/78 میلی گرم بر میلی لیتر محاسبه شد. عصاره همچنین اثر قابل توجهی در افزایش سمیت سلولی دوکسوروبیسین نشان داد. حداکثر اثر با غلظت 5 میلی گرم بر میلی لیتر عصاره بر غلظت 1 میکروگرم بر میلی لیتر دوکسوروبیسین در 48 ساعت انکوباسیون دیده شد که درصد زنده مانی به ترتیب در سلول های MCF-7 و MDA-MB468 از 1/80 ± 46/38 به 1/46 ± 24/23 و از 1/95 ± 55/30 به 1/40 ± 35/99 کاهش یافت. در سلول های MCF-7 به 0/72 ± 10/59 درصد و در سلول های MDA-MB468 به 0/78 ± 12/22 درصد کاهش داد.

عصاره گل گاوزبان به طور موثری سبب از بین رفتن سلول های سرطان سینه در شرایط برون تنی شد و سمیت سلولی دوکسوروبیسین را افزایش داد. ارزیابی بیش تر اثرات ضد توموری عصاره می تواند با بررسی آن در شرایط درون تنی صورت پذیرد.