ارزیابی ارزش غذایی گونه های Zygophyllum eurypterum، Salsola orientalis و Sanguisorba minor در مراتع دریلا، خشو و دشت گازال، شهرستان گچساران

در این پژوهش، ارزش غذایی گونه های مرتعی قیچ (Zygophyllum eurypterum)، علف شور (Salsola orientalis) و توت روباهی (Sanguisorba minor) طی مراحل مختلف رشد در مراتع قشلاقی گچساران، مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، به صورت تصادفی و با 4 تکرار از گیاهان در مراحل مختلف رشد نمونه برداری انجام شد و درصد پروتئین خام (CP)، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (ADF)، هضم پذیری ماده خشک (DMD) و انرژی متابولیسمی (ME) آنها اندازه گیری و برآرود شد. نتایج نشان داد شاخصه های ارزش غذایی در گونه های مورد مطالعه دارای اختلاف معنی دار است (05/0> p). بیشترین درصد پروتئین خام ، درصد هضم پذیری ماده خشک، انرژی متابولیسمی (مگاژول بر کیلوگرم) به ترتیب 91/16، 88/60 و 35/8 مربوط به گیاه توت روباهی و کمترین میزان شاخص های مذکور بترتیب 39/7، 05/49 و 33/6 در گیاه علف شور مشاهده گردید. همچنین بیشترین میزان الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در گیاه علف شور (%66/45) و کمترین در توت روباهی (% 16/36) به دست آمد. ارزش غذایی گیاهان در مراحل مختلف رویشی، اختلاف معنی داری باهم دارند (05/0> p). در مرحله رشد رویشی بیشترین درصد پروتئین خام (87/20) متعلق به گونه قیچ، بیشترین درصد هضم پذیری (92/65) و مقدار انرژی متابولیسمی (Mj/kg2/9) مربوط به گونه توت روباهی و کمترین مقدار درصد پروتئین خام (65/8)، درصد هضم پذیری ماده خشک (34/57) و انرژی متابولیسمی (Mj/kg 74/7) مربوط به گونه علف شور است. بیشترین (%25/36) و کمترین درصد الیاف نامحلول (%50/31) در این مرحله متعلق به گونه-های علف شور و توت روباهی است. در مرحله گلدهی بیشترین میزان درصد پروتئین خام (50/17)، درصد هضم پذیری ماده خشک (50/62) و انرژی متابولیسمی (Mj/kg 62/8) متعلق به گونه توت روباهی است.