مقایسه الگوی الکتروفورتیک پروتئین های لینگواتولا سراتا در نشخوارکنندگان اهلی و سگ به روش SDS- PAGE

زمینه مطالعاتی:

 لینگواتولا سراتا یک انگل مشترک انسان و دام است و طیف وسیعی از حیوانات از جمله انسان را تحت تاثیر قرار می دهد و بیماری های متعددی ایجاد می نماید. فرم بالغ این انگل در مجاری فوقانی تنفسی سگ سانان زندگی می کند و طیف وسیعی از علف خواران به ویژه نشخوارکنندگان به عنوان میزبان واسط عمل می کنند که نوچه انگل در اندام های احشایی به ویژه غدد لنفاوی مزانتریک آن ها یافت می شود. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه الگوی الکتروفورتیک پروتئین های لینگواتولا سراتا فرم بالغ و نوچه به دست آمده از میزبان های مختلف بود.

در این مطالعه لینگواتولا سراتا بالغ جنس نر و ماده از مجاری فوقانی تنفسی سگ های تلف شده در اثر تصادف جاده ای و نوچه لینگواتولا سراتا از غدد لنفاوی مزانتریک بز، گاومیش، گوسفند، گاو و شتر کشتار شده در کشتارگاه جداسازی و به صورت جداگانه ذخیره شد. پس از تهیه عصاره غلظت پروتئین های نمونه های انگلی به روش برادفورد مورد سنجش قرار گرفت و در نهایت با استفاده از روش SDS- PAGE، الگوی الکتروفورتیک پروتئین های انگل در نشخوارکنندگان مختلف و سگ مورد بررسی قرار گرفت.

در الکتروفورز پروتئین های سوماتیک گروه های مختلف نوچه ها، 2 باند پپتیدی به خوبی واضح با وزن-های تقریبی 62 و 53 کیلودالتون در ژل SDS-PAGE مشاهده شد. در اشکال بالغ، تنها باند پپتیدی با وزن تقریبی 62 کیلودالتون حضور داشت.

نتیجه گیری نهایی: 

نتایج حاصله نشان می دهد حضور باند پپتیدی با وزن تقریبی 62 کیلودالتون در تمام گروه های مورد مطالعه، ممکن است نشان دهنده برخی ویژگی های بیولوژیک آن باشد و به ویژه چنانچه با سویه-های متفاوت انگل مواجه باشیم این تفاوت ها تعیین کننده است و می تواند در طراحی آزمون های سرولوژیکی کارآمد جهت تشخیص آلودگی ها در میزبان های مختلف مفید باشد.