عوامل موثر بر رفتار صرفه جویی در مصرف انرژی دانشجویان کشاورزی دانشگاه تهران

مصرف انرژی در دهه های گذشته به طور پیوسته افزایش یافته است. یک راه حل برای کاهش مصرف ایجاد انگیزه در افراد برای کاهش اتلاف انرژی است. این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر رفتار صرفه جویی در مصرف انرژی دانشجویان کشاورزی انجام شد. این تحقیق از نوع کمی و پیمایشی بود و جامعه آماری آن را دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترای کشاورزی ورودی سال تحصیلی 1400-1399 دانشگاه تهران (250=N) تشکیل می دادند که نمونه ای به حجم 126 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه استفاده شد. روایی پرسشنامه با نظرسنجی از متخصصان، روایی همگرا و واگرا و پایایی آن با محاسبه آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تایید شد. یافته های پژوهش نشان داد نگرش دانشجویان به صرفه جویی در مصرف انرژی، قوی و هنجار اجتماعی، قصد و رفتار صرفه جویی در مصرف انرژی در حد متوسط بود. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد بین هنجار اجتماعی و نگرش با قصد صرفه جویی در مصرف انرژی دانشجویان در سطح 1 درصد رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد و رابطه بین نگرش با قصد قوی تر از رابطه هنجار اجتماعی با قصد می باشد. یافته ها همچنین نشان دادند بین مولفه های نظریه کنش عقلانی با رفتار صرفه جویی در مصرف انرژی دانشجویان در سطح 1 درصد رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. شدت رابطه قصد و هنجار اجتماعی با رفتار صرفه جویی در مصرف انرژی، متوسط و شدت رابطه نگرش با رفتار صرفه جویی در مصرف انرژی قوی می باشد. براساس نتایج مدل سازی معادلات ساختاری، نگرش به صرفه جویی در مصرف انرژی بر رفتار صرفه جویی در مصرف انرژی تاثیرگذار بوده و سازه های پژوهش قادرند 24 درصد از تغییرات رفتار صرفه جویی در مصرف انرژی دانشجویان را تبیین نمایند.