اثر زغال زیستی بر محتوای نسبی آب، نشت یونی، کلروفیل ، فسفر و فراهمی کادمیوم خاک ریزوسفری در دو رقم انگور در مواجهه با تنش کادمیوم

آلودگی خاک به ویژه آلودگی توسط فلزات سنگین در بسیاری از جوامع شهری مورد توجه قرارگرفته است.امروزه کاربرد بیوچار به عنوان یک روش سالم جهت کنترل آلودگی فلزات سنگین در خاک پیشنهاد شده است. در این آزمایش به بررسی اثر بیوچار دردو رقم انگور(بیدانه سفید و پرلت) در مواجهه با تنش 100 میلی گرم بر کیلوگرم کادمیوم انجام گرفته است.پس از اعمال تنش کادمیوم و کاربرد بیوچار(3 درصد وزنی) در گلدان های مورد آزمایش ، نمونه های خاک های منطقه ریزوسفری و نمونه های برگ پس از 2 ماه از اعمال تنش و بیوچار جمع آوری گردید وغلظت کادمیوم به شکل جزءبندی 5 مرحله ای در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه ملایر انجام گرفت و در نهایت به وسیله دستگاه جذب اتمی آنالیزگردید و شاخص های فیزیولوژیکی اندازه گیری شد.نتایج نشان داد که کاربرد بیوچار در هر دو رقم انگور باعث افزایش محتوای نسبی آب، کلروفیل و فسفر گردید و میزان نشت یونی را نیز تا حدودی کاهش داد. در فرم های شیمیایی خاک نیز کاربرد بیوچار باعث کاهش فرم های تبادلی و کربناته و افزایش فرم های آلی، اکسیدی و باقیمانده گردید.بیوچار، بخش های کادمیوم به راحتی قابل تعویض را به آنهایی که کمتر در دسترس هستند تغییر داد.طبق یافته های این پژوهش، در شرایط تنش کادمیوم استفاده از بیوچار در خاک می تواند نقش بسیار مهمی در شاخص های گیاهی داشته باشد، بطوریکه مطابق با نتایج این پژوهش، کاربرد بیوچار در خاک می تواند به عنوان یک راهکار مدیریتی برای کنترل کادمیوم در مناطق آلوده به این فلز سنگین در نظر گرفته شود.