اثر فعالیت جسمانی هوازی در فستینگ بر عوامل مرتبط با لیپوفاژی کبدی) ULK1 و LC3-II (در رت های ویستار نر

ULK1 و LC3-II از عوامل مرتبط با لیپوفاژی کبدی هستند. هدف این تحقیق بررسی تاثیر چهار هفته تمرین هوازی در حالت فستینگ بر عوامل مرتبط با لیپوفاژی کبدی (ULK1 و LC3-II)در رت های ویستار نر بود.

در تحقیق تجربی حاضر تعداد 30 سر رت ویستار نر به صورت تصادفی به گروه های کنترل، ناشتا، 3-روز تمرین، 5-روز تمرین، فستینگ +3-روز تمرین و فستینگ +5-روز تمرین تقسیم شدند. بر خلاف سایر رت ها که دسترسی 24 ساعته به غذا داشتند، در گروه های فستینگ، همان مقدار تغذیه را در طی 10 ساعت دریافت کردند. دویدن هوازی تداومی روی تریدمیل به مدت 4 هفته با تواتر 3 و 5 جلسه در هفته و در دو شرایط تغذیه و فستینگ انجام شد. تجزیه وتحلیل آماری با نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل وایانس یک طرفه و LSD و سطح معنی داری (05/0 ≥ p) انجام شد.

افزایش LC3-II در گروه های فستینگ +3-روز تمرین و فستینگ + 5-روز تمرین نسبت به گروه های فستینگ و 3-روز تمرین معنی دار بود (05/0>P). همچنین افزایش ULK1 در گروه های 3روز تمرین و فستینگ +3-روز تمرین نسبت به گروه فستینگ معنی دار بود و تغییرات ULK1به صورت معنی داری در گروه فستینگ +3-روز تمرین نسبت به گروه فستینگ + 5-روز تمرین بشتر بود (05/0 >P).

می توان گفت که تمرینات هوازی در حالت فستینگ موجب افزایش لیپوفاژی کبدی می شود و بیان ژن های ULK1 و LC3-II نسبت به حجم فعالیت هفتگی متفاوت می باشد.