روایی معادله ی غیرورزشی بومی در برآورد حداکثر ظرفیت هوازی پسران نوجوان

حداکثر ظرفیت هوازی (VO2max) مهم ترین شاخص آمادگی جسمانی است که با سلامت عمومی بدن ارتباط تنگاتنگی دارد. با توجه به مشکلات اندازه گیری آزمایشگاهی VO2max، برآورد VO2max به وسیله ی معادلات غیرورزشی یکی از راهکارهای جایگزین خواهد بود. هدف این مطالعه ارزیابی روایی معادله ی بومی غیرورزشی در برآورد VO2max پسران سالم است.

 متغیرهای سن، قد، وزن و شاخص توده ی بدن در 248 پسر سالم 15 تا 18ساله اندازه گیری شد. VO2max آزمودنی ها به دو روش آزمون ورزشی میدانی و معادله ی بومی غیرورزشی به ترتیب اندازه گیری و برآورد شد. به منظور ارزیابی روایی معادله ی غیرورزشی، از هم بستگی پیرسون، تی هم بسته و توافق بلاند آلتمن استفاده شد.

 هم بستگی معناداری بین VO2max اندازه گیری شده و برآوردشده وجود داشت (0/01>P، 0/76 = R). اختلاف معناداری بین VO2max برآوردشده (ml/kg/min 43/10) و اندازه گیری شده (ml/kg/min 43/38) مشاده نشد (0/05<P،  ml/kg/min 0/28= میانگین اختلاف). همچنین، نمودار گرافیکی بلاند آلتمن حاکی از توافق بین روش های اندازه گیری و  برآورد VO2max بود.

 در مطالعه ی حاضر، معادله ی بومی غیرورزشی از روایی بالایی در برآورد VO2max نوجوانان برخوردار بود. به نظر می رسد که استفاده از معادلات غیرورزشی VO2max، می تواند به عنوان ابزاری ساده، ایمن و کم هزینه برای ارزیابی حداکثر ظرفیت هوازی دانش آموزان در سطح گسترده به کار رود.