کیفیت خواب بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد در دو گروه دیابتی و غیر دیابتی

کیفیت خواب ضعیف در میان بیماران مبتلا به دیابت شایع است. اثرات مخربی بر سلامت جسمی و روانی و همچنین کیفیت زندگی دارد. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت خواب بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد در دو گروه دیابتی و غیر دیابتی صورت گرفت. این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال 1402 انجام یافته است. 282 نفر از بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد به صورت در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه اطلاعات دموگرافیکی که مواردی نظیر سن، جنس، میزان تحصیلات،وضعیت تاهل،وجود بیماریهای زمینه ای و پرسشنامه دیگر پرسشنامه استاندارد کیفیت خواب بود. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 26 و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی تحلیل شد. سطح معنی داری آزمون ها در این مطالعه با 05/0>P مورد بررسی قرار گرفت. میانگین و انحراف معیار سن در بیماران گروه دیابتی 02/10±19/58 بود. نوع انفارکتوس میوکارد(3/0p=)و سطح تحصیلات (2/0p=)، دو گروه تفاوت معناداری نداشت. نتایج آزمون من ویتنی نشان داد که کیفیت ذهنی خواب، تاخیر در به خواب رفتن، اختلالات عملکردی روزانه و نمره کلی خواب در دو گروه دیابتی و غیر دیابتی اختلاف آماری معناداری داشتند(05/0>(p-value. نتایج این مطالعه نشان داد که که کیفیت ذهنی خواب، تاخیر در به خواب رفتن، اختلالات عملکردی روزانه و نمره کلی خواب بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد در دو گروه دیابتی و غیر دیابتی متفاوت بود. از این رو لزوم ایجاد راهکارهای مناسب جهت بهبود درمان این بیماران و آموزش های تاثیرگذار بر ارتقای کیفیت خواب آنها توصیه می شود.