بهبود شاخصه های فیزیکی ماده منفجره خمیری RDX/DOS/PIB با بهینه کردن مقادیر کلاس های مختلف RDX به روش طراحی آزمایش سطح پاسخ

شاخصه های فیزیکی، از جمله شاخص های کنترل کیفیت مواد منفجره خمیری می باشند. بهینه سازی درصد اجزاء تشکیل دهنده یک ماده منفجره خمیری کامپوزیتی، می تواند در بهبود این شاخصه ها، تاثیر چشمگیری داشته باشد. در این کار پژوهشی، تاثیر نسبت مقادیر کلاس های مختلف RDX با توزیع اندازه ذرات مختلف در ماده منفجره خمیری RDX/DOS/PIB با نسبت 5/7: 5/2: 90 بر سه شاخصه فیزیکی پلاستیسیته، دانسیته و درصد نشت بایندر، مورد مطالعه قرار گرفت. روش طراحی آزمایش سطح پاسخ برای بهینه نمودن مقدار هر کدام از کلاس های مختلف RDX استفاده شد. توزیع اندازه ذرات RDX در کلاس های مختلف به روش FE-SEM ، بررسی شد. میانگین اندازه ذرات RDX در کلاس های 1 ، 3 و 5 ، به ترتیب، 9/144 ، 441 و 6/3 میکرون، بدست آمد. نتایج نشان داد که  در مقادیر بهینه 5/52 ، 5/7 و 30 گرم از RDX ، به ترتیب، از کلاس های 1 ، 3 و 5 در یک نمونه 100 گرمی ماده منفجره خمیری، پلاستیسیته 029/0 ، دانسیته g/cm3 513/1 و درصد نشت بایندر 034/0  برای نمونه تهیه شده، حاصل می شود.