نقش شرایط وموقعیت فرهنگی - اجتماعی بر روش تفسیری علی صفائی حائری(عین-صاد)

ظهور مفسران نواندیش در مسیر تفسیر قرآن تغییرات شگرفی بر تفسیر قرآن عصر حاضر گذاشت. نواندیشی بین مفسران قرن حاضر و تاثیر موقعیت های فرهنگی واجتماعی بر موضوع تفسیر در ایران معاصر غیر قابل انکار است. علی صفایی حائری از مفسرانی است که در عصر حاضر با نگاشتن آثار همچون تطهیر با جاری قرآن و روش برداشت از قرآن از مفسران پیشینی فاصله گرفت و با اعلام خطی جدید به عنوان «احساس انس عمیق با قرآن و درک ضرورت آن»، « تلاوت قرآن در موضوع و جایگاه آیات» و «جریان یافتن انسان» در مواجهه با قرآن ظرفیت تفسیر قرآن را رمقی تازه بخشید. به عقیده وی توجه به طرز برخورد رسول اکرم با قرآن و انسان ها مسیر تفسیر را دگرگون می سازد. رسول اکرم با ارائه تلاوت قرآن و به دست دادن معیار انتخاب به تفسیر می پرداخت. بی تردید آنچه وی را به این نگاه ومسیر تفسیری ترغیب ساخت شرایط اجتماعی وفرهنگی عصر حاضر بود . شعار بازگشت به قرآن از جنبه های گونه گون مطرح شد لکن به نظر این مفسر برجسته ساختن ویژگی های تربیتی وهدایتی در این شیوه تفسیر مهم می نمود. این جستار به روش توصیفی- تحلیلی و با مرور آثار علی صفایی حائری به بررسی شیوه تفسیری وی پرداخته و به این نتیجه رسیده است که از منظر صفائی حائری تاکید بر مباحث تربیتی و هدایت آفرین قرآن مهمترین رسالت یک مفسر قرآن بوده که درک شرایط خاص فراهم آمده از موقعیت فرهنگی و اجتماعی آن را الزام آور نموده است .