بررسی اثرات لسیتین سویا بر پارامترهای رشد و خصوصیات بیوشیمیایی در ماهی باس دریایی آسیایی (Lates calcarifer)

اثر تغذیه ای لسیتین سویا بر عملکرد رشد و شاخص های بیوشیمیایی سرم خون ماهی باس دریایی آسیایی (Lates calcarifer) با میانگین وزن اولیه 96/7 ± 36/50 گرم در یک دوره 60 روزه بررسی شد.  در مطالعه حاضر 6 جیره با سطوح پروتئین و انرژی تقریبا یکسان (45 درصد پروتئین و 15 کیلو ژول بر گرم انرژی) از ترکیب 2 منبع روغن شامل روغن ماهی و مخلوط روغن های گیاهی با سه سطح صفر، 2 و 4 درصد لسیتین سویا ساخته شد.  برای این منظور جیره های آزمایشی به صورت جیره 1 (روغن ماهی)، جیره 2 (روغن ماهی + 2% لسیتین)، جیره 3 (روغن ماهی + 4% لسیتین)، جیره 4 (مخلوط روغن های گیاهی شامل سویا و کانولا به نسبت برابر)، جیره 5 (مخلوط روغن های گیاهی + 2% لسیتین) و جیره 6 (مخلوط روغن های گیاهی + 4% لسیتین) فرموله شد.  بررسی و مقایسه مقادیر اسیدهای چرب جیره ها بیان گر افزایش اسیدهای چرب غیر اشباع بلند زنجیره سری ان-3 متعاقب افزودن لسیتین سویا به جیره بود.  بر اساس داده های به دست آمده به طور کلی جایگزینی روغن ماهی با روغن های گیاهی سبب کاهش رشد در ماهی باس دریایی آسیایی شده است.  با این وجود افزودن لسیتین سویا در سطح 4 درصد سبب بهبود شاخص های رشد و تغذیه در ماهیان تغذیه شده با روغن های گیاهی گردید.  از میان شاخص های بیوشیمیایی سرم، افزودن لسیتین سویا به جیره باعث افزایش کلسترول و آنزیم آلانین آمینو ترانسفراز در پلاسمای خون ماهی شد اما بر میزان آنزیم کبدی آلکالین فسفاتاز تاثیر معنی داری نداشت.  نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از لسیتین سویا در سطح 4 درصد در ترکیب جیره غذایی بچه ماهیان سی باس آسیایی جهت بهبود شاخص های رشد این گونه مناسب است.