تاثیر تمرینات اکسترافانکشنال با و بدون تحریک عملکردی عضلانی بر میزان لوردوز کمری زنان 20 الی 30 ساله شهرستان تبریز

هدف:

 لوردوز افزایش یافته در کمربند کمری-لگنی یکی از علت های وضعیت بدنی مخرب و بروز کمردرد می باشد. هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تمرینات اکسترافانکشنال با و بدون تحریک عملکردی عضلات حول مفاصل کمری در زنان دچار لوردوز کمری افزایش یافته است.

روش ها :

پژوهش انجام شده شبه تجربی و از نوع کاربردی است. جامعه آماری 46 زن در دو گروه مساوی با رده سنی 20 الی 30 ساله شهرستان تبریز با زاویه لوردوز 40 درجه بوده است. ارزیابی زوایای لوردوز (گروه کنترل و تجربی) با استفاده از خط کش منعطف، تیلت سنج و آزمون مک گیل مورد سنجش قرار گرفت (پیش آزمون). سپس گروه تجربی به مدت 6 هفته و هفته ای سه جلسه پروتکل تمرینی و تحریک عملکردی عضلانی را انجام دادند. گروه کنترل فقط تمرینات مدنظر را مطابق با گروه تجربی دریافت نمودند (پس آزمون). بررسی آماری به روش تی مستقل و تی زوجی در سطح معناداری 0/05 انجام گرفت..

یافته ها:

 نتایج در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل در پس آزمون تفاوت معناداری در مولفه لوردوز کمری و تیلت قدامی لگن گروه تحت مداخله نسبت به گروه کنترل وجود داشت (0/05 >p).<p).

نتیجه گیری:

 با اتکا به نتایج به دست آمده، می توان اذعان کرد که تمرینات ثبات مرکزی (اکسترافانکشنال) همراه با تحریک عملکردی عضلانی می تواند نتایج سودمندی در بهبود بیومکانیک حرکتی در ناحیه کمر در اختلال لوردوز و هایپرلوردوزیس جامعه آماری مدنظر داشته باشد.</p).