پاسخ عملکرد و کیفیت اسانس مرزه سنبله ای (Satureja spicigera) به کودهای آلی و شیمیایی

این تحقیق به منظور افزایش عملکرد و کیفیت اسانس مرزه گونه Satureja spicigera با تغذیه گیاهی مناسب در آذربایجان شرقی اجرا گردید.

این پژوهش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار کودی (شاهد (بدون کود)، ازت (50) فسفر (25) پتاس (25) (کیلوگرم در هکتار)، کود گاوی (30 و60 تن در هکتار)، کود گاوی (30 و60 تن در هکتار) + ازت (50) فسفر (25) پتاس (25) (کیلوگرم در هکتار)، ورمی کمپوست (5 تن در هکتار)، ورمی کمپوست (5 تن در هکتار)+ ازت (50) فسفر (25) پتاس (25) (کیلوگرم در هکتار)) و سه تکرار در چهار سال (1399-1396) اجرا گردید. در طول فصل زراعی صفات ارتفاع بوته، تاریخ گلدهی، سطح تاج پوشش و عملکرد سرشاخه سبز اندازه گیری شد. اسانس گیری به روش تقطیر با آب مقطر و تجزیه اسانس نیز به روش کروماتوگراف گازی (GC\MS) انجام گرفت.

بین تیمارهای مختلف کودی از لحاظ کلیه صفات تفاوت معنی دار وجود دارد. عمده ترین اجزای اسانس به ترتیب تیمول، پاراسیمن و گاماترپینن بودند. بیشترین عملکرد سرشاخه گلدار به میزان 3687 کیلوگرم در هکتار و عملکرد اسانس به میزان 65/54 کیلوگرم در هکتار و بالاترین کیفیت اسانس (مجموع ترکیبات فنلی تیمول و کارواکرول) به مقدار 59/62 درصد با اعمال تیمار کودی ورمی کمپوست (5 تن در هکتار) + ازت (50) فسفر (25) پتاس (25) (کیلوگرم در هکتار) حاصل شد.

مصرف ترکیبی تیمارهای کودی مخصوصا کودهای دامی با کودهای شیمیایی علاوه بر افزایش محصول، موجب زودرسی محصول و عدم مواجه شدن با سرمای اوایل پاییز می شود. با افزایش سن گیاه عملکرد اسانس افزایش، ولی محصول دیررس تر و کیفیت اسانس نیز کاهش یافت.