بررسی اثر تلقیح با قارچ Serendipita indica و محلول پاشی برگی پتاسیم بر رشد و ویژگی های مورفوفیزیولوژیک زرین گیاه (Dracocephalum kotschyi) در شرایط تنش خشکی

تغذیه مناسب و همزیستی با میکروارگانیسم های مفید از جمله روش های بهبود رشد و افزایش مقاومت گیاهان در برابر تنش های غیرزیستی محسوب می شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قارچ Serendipita indica و محلول پاشی برگی پتاسیم بر رشد و ویژگی های مورفوفیزیولوژیک زرین گیاه در شرایط تنش خشکی است. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف تلقیح با قارچ S. indica (تلقیح نشده و تلقیح شده با قارچ)، پتاسیم (0، 1 و 3 درصد) و تنش خشکی (ظرفیت زراعی و 50 درصد ظرفیت زراعی) می باشد. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش زیست توده، محتوای نسبی آب، کلروفیل و پتاسیم می گردد. درحالیکه تلقیح با قارچ و تیمار با پتاسیم باعث افزایش صفاتی مانند زیست توده اندام هوایی و ریشه، محتوای نسبی آب، کلروفیل، پتاسیم و آنزیم های آنتی اکسیدان گردید و سبب کاهش آثار مضر تنش خشکی شد. تنش خشکی با افزایش نشت الکترولیت و مالون دی آلدئید باعث ناپایداری غشاء گردید در حالیکه تلقیح با قارچ و محلول پاشی پتاسیم میزان پراکسیداسیون لیپید و نشت الکترولیت را کاهش داد. با توجه به اهمیت زرین گیاه و تاثیر افزایش زیست توده بر میزان ماده دارویی آن، تلقیح با قارچ S. indica و استفاده از محلول پاشی پتاسیم می تواند روش مناسبی جهت بهبود رشد این گیاه دارویی و افزایش مقاومت آن به تنش خشکی باشد.