ارزیابی پاسخ های فیزیولوژیک بادام زمینی به رژیم های مختلف آبیاری و کاربرد برگی سالیسیلیک اسید

مطالعه حاضر، به منظور ارزیابی عملکرد دانه، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت و تجمع اسمولیت ها در برگ بادام زمینی (Arachis hypogaea L.) تحت تاثیر سطوح مختلف آبیاری و سالیسیلیک اسید انجام گردید. این آزمایش، در طی سال های زراعی 1398 و 1399 به صورت کرت های خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آزمایشی مرکز تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح رژیم آبیاری: عدم انجام آبیاری، آبیاری در مرحله گل دهی، آبیاری در مرحله نمو غلاف ها، آبیاری آبیاری در مرحله گل دهی + مرحله نمو غلاف ها و سه سطح سالیسیلیک اسید شامل 100، 200 و 300 میکرومول در لیتر به ترتیب به عنوان کرت اصلی و فرعی بود. کم آبیاری سبب کاهش عملکرد دانه، شاخص کلروفیل برگ و محتوای نسبی آب برگ در بادام زمینی گردید. ولی، میزان برخی صفات فیزیولوژیکی نظیر پرولین، کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز، پراکسیداز، محتوای قندهای محلول در برگ ها، محتوای پروتئین محلول و محتوای آنتوسیانین برگ در واکنش به کم آبیاری افزایش پیدا کرد. سالیسیلیک اسید سبب بهبودی تمامی صفات اندازه گیری شده بادام زمینی در سطوح مختلف آبیاری گردید. بیشترین عملکرد دانه بادام زمینی (3450 کیلوگرم در هکتار) در پاسخ به انجام آبیاری تکمیلی در هر دو مرحله شروع گل دهی + تشکیل غلاف ها همراه با کاربرد 300 میکرومول سالیسیلیک اسید در لیتر به دست آمد. براساس نتایج این مطالعه، آبیاری تکمیلی و کاربرد برگی سالیسیلیک اسید می تواند در راستای افزایش مقاومت گیاهان در برابر تنش خشکی و بهبود عملکرد دانه تحت شرایط اقلیمی مشابه قابل توصیه باشد.