مدل پیش بینی کیفیت زندگی براساس تاب آوری روانی و صمیمیت با همسر با میانجی گری اضطراب بارداری در زنان باردار

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل پیش بینی کیفیت زندگی براساس تاب آوری روانی و صمیمیت با همسر با میانجی گری اضطراب بارداری در زنان باردار صورت پذیرفت. روش پژوهش، توصیفی-همبستگی و تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و مطب متخصصان زنان شهر اهواز در شش ماهه دوم سال 1398 بود. نمونه آماری شامل 400 زن باردار بود که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه کیفیت زندگی (QLQ)، پرسشنامه اضطراب بارداری (PAQ)، پرسشنامه تاب آوری روانی (PRQ) و پرسشنامه صمیمیت زوجین (CIQ) بود. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل مسیر و آزمون بوت استراپ صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و Amos نسخه 23 استفاده شد. نتایج نشان داد تاب آوری روانی، صمیمیت با همسر و اضطراب بارداری با کیفیت زندگی دارای رابطه معنادار است (01/0>p). همچنین تاب آوری روانی، صمیمیت با همسر و اضطراب بارداری بر کیفیت زندگی دارای اثر مستقیم معنادار است (01/0>p). علاوه براین نتایج بوت استراپ نشان داد اضطراب بارداری در رابطه تاب آوری روانی و صمیمیت با همسر با کیفیت زندگی زنان باردار دارای نقش میانجی گر معنادار است (01/0>p). درنهایت مدل از برازش مناسبی برخوردار بود. با توجه به نقش میانجی معنادار اضطراب بارداری لازم است درمانگران بالینی با به کارگیری روش های درمانی روان شناختی کارآمد، اضطراب بارداری زنان باردار را کاهش دهند.