پیش بینی خیانت زناشویی براساس حسادت عاشقانه و خشونت علیه همسر با نقش تعدیل گری جنسیت

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی خیانت زناشویی براساس حسادت عاشقانه و خشونت علیه همسر با نقش تعدیل گری جنسیت بود. طرح پژوهش برحسب هدف، همبستگی از نوع رگرسیون و برحسب گردآوری اطلاعات، پیمایشی بود. جامعه آماری شامل همه افراد متاهل ساکن شهرستان شیراز در سال 1400 بود که در این میان نمونه ای به حجم 197 نفر شامل 108 مرد و 89 زن به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. شرکت کنندگان به مقیاس حسادت چندبعدی (MJS)، پرسشنامه تجربه همسرآزاری (QMWA) و مقیاس خیانت (IS) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با نرم افزار SPSS-26 تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد هم متغیر خشونت علیه همسر و هم حسادت عاشقانه می توانند خیانت زناشویی را به شکل مثبت و معنی دار پیش بینی کنند (01/0<P). همچنین از طرف دیگر نتایج مشخص کرد نقش جنسیت را می توان به عنوان یک متغیر تعدیل گر در رابطه خیانت زناشویی با خشونت علیه همسر و حسادت عاشقانه تایید کرد. به طورکلی مطابق نتایج، حسادت عاشقانه و خشونت علیه همسر می توانند پیش بینی کننده هایی قوی برای خیانت زناشویی باشند. این در حالی است که جنسیت می تواند در این رابطه نقش تعدیل گر ایفا کند. مردان نسبت به زنان واریانس بالاتری از خیانت زناشویی را تبیین می کنند که می تواند بیانگر این باشد که مردان مقاومت کمتری از زنان در گزارش خیانت زناشویی دارند؛ زیرا خیانت زناشویی مردان از نظر اجتماعی پذیرفته شده تر از خیانت زناشویی زنان است.