خوانش موازی شعر «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» فروغ فرخزاد و رمان «خانم دالووی» اثر ویرجینیا وولف بر پایه امپرسیونیسم

فروغ فرخزاد نماینده شعر مدرن ایران و ویرجینیا وولف نماینده داستان مدرن انگلستان در آثار خود یعنی منظومه بلند ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد و رمان خانم دالووی به بازنمایی جهان درونی پرداخته اند. به اندازه کافی میان این دو اثر شباهت وجود دارد که بتوان با خوانشی موازی هر دو را در بستری امپرسیونیستی تحلیل کرد. زنانگی متن، دیرش یکروزه روایت، حضور پرطنین و محکم ساعت برای جداکردن جهان عین و ذهن، نگاه شخصی و درونی به پیرامون و فقدان انسجام در ساختار روایی از ویژگی های مشترک میان این دو اثر است. ما با روش کتابخانه ای و نگاه امپرسیونیستی ادبی، به طور تطبیقی این دو اثر را واکاوی کرده ایم. دو ساحت توامان زمان درونی و بیرونی، جریان سیال ذهن، امپرسیون های وانموده از پدیده ها و نمودها، تداعی ها، تشتت و مرگ اندیشی و گسست وارگی روایت، بستر خوانش موازی این دو اثر است. پرتاب های پیوسته از عین به ذهن، روایت را واجد نوعی گاهشماری ویژه کرده که به دوگانگی زمان تجریدی_ بیرونی و گاهی زمان پریشی فرجامیده است. زمان بیرونی یا آفاقی بستر حضور ناگزیر و همگانی شخصیت و زمان تجریدی درونی، عرصه تاثرات آن حضور و بازنمایی خاطره گون و شخصی دیدارها و پدیدارهاست.