استخراج ترکیبات زیست فعال گلنار فارسی (punica pranatum) با استفاده از روش های اهمیک، فراصوت و پرکولاسیون

ترکیبات زیست فعال گیاهی، دارای اثرات سلامت بخش برای انسان ها و دارای اثرات نگهدارندگی در محصولات غذایی می باشند. شرایط استخراج عصاره ها تاثیر قابل توجهی بر میزان ترکیبات زیست فعال آن ها دارد از روش های متداول و هم روش های جدیدتر برای استخراج ترکیبات زیست فعال از گیاهان استفاده می شود. هدف از این تحقیق، مقایسه روش های استخراج ترکیبات زیست فعال گلنار فارسی بود. در این تحقیق از سه روش اهمیک (دماهای 45 و 60 درجه سانتی گراد و زمان های 40 و 60 دقیقه)، اولتراسونیک (دماهای 40، 50 و 60 درجه سانتی گراد و زمان های 20 و 40 دقیقه) و پرکولاسیون (زمان های 24، 48 و 72 ساعت) برای استخراج عصاره گلنار فارسی استفاده شد و بر اساس بازده استخراج، محتوای فنول کل، آنتوسیانین کل و فعالیت آنتی اکسیدانی (مهار رادیکال DPPH) بهترین شرایط استخراج انتخاب گردید. نتایج نشان داد که بین بازده استخراج هر سه روش اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0<p). روش اهمیک دارای محتوای فنول مشابهی با روش اولتراسونیک بود، ولی محتوای آنتوسیانین کل و فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری نشان داد. تیمار بهینه شامل روش اهمیک، دمای 60 درجه سانتی گراد و زمان استخراج 40 دقیقه بود و عصاره حاصله تحت این شرایط حاوی mg GAE/g 74/109 فنول کل، mg/g 26/373 آنتوسیانین کل و 11/81 درصد فعالیت آنتی اکسیدانی بود. از عصاره گلنار فارسی در صنایع غذایی و دارویی می توان استفاده کرد.