مقایسه اثربخشی شفقت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان شناختی-رفتاری مثبت نگر بر تاب آوری زنان سرپرست خانوار

زنان سرپرست خانوار با انبوهی از مسئولیت ها مواجه اند که نتیجه آن  ایجاد شرایط استرس زا و فشار روانی می باشد و این فشارهای روانی می تواند تاب آوری این افراد را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی شفقت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان شناختی-رفتاری مثبت نگر بر تاب آوری زنان سرپرست خانوار بود .

پژوهش به صورت  نیمه آزمایشی با اجرای پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری همراه با گروه گواه بود. از بین زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بهزیستی ساکن شهرکرد در سال 1401 تعداد 60 نفر از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب و در سه گروه گمارش شدند. هر سه گروه قبل، بعد و سه ماه بعد از مداخله توسط پرسشنامه تاب آوری کانر-دیویدسون (2003) مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین گروه های آزمایش هر کدام تحت 8 جلسه 120 دقیقه ای مداخله مورد نظر قرارگرفتند. در نهایت داده ها توسط تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها نشان داد، تفاوت میانگین نمره تاب آوری درگروه درمان های شناختی-رفتاری مثبت نگر (363/0= MD ،0001/0=P) و شفقت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی (511/0=MD ، 0001/0=P) با گروه گواه در پس آزمون تفاوت معناداری دارد. همچنین یافته ها حاکی از آن بود که  تفاوت میانگین نمره تاب آوری  در دو گروه آزمایش (148/0=MD ، 002/0=P) نیز تفاوت معنی داری باهم دارد. در نهایت نتایج مبین پایداری اثرات دو مداخله در مرحله پیگیری بود. 

با توجه به نتایج، استفاده از این دو مداخله مخصوصا شفقت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در افزایش تاب آوری زنان سرپرست خانوار کاربردی به نظر می رسد.