تاثیر مداخله مجازی مدیریت رفتاری والدین مبتنی بر پروتکل گاتمن بر کاهش تنیدگی والدینی در مادران و پرخاشگری کودکان در ایام شیوع کرونا

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی مداخله مدیریت رفتاری والدین مبتنی بر پروتکل گاتمن (مربیگری هوش هیجانی والد) به صورت مجازی بر کاهش تنیدگی والدینی در مادران و کاهش پرخاشگری فرزندان آن ها در سال 1400 در شهر بوشهرانجام گرفت.

در این پژوهش که از نوع شبه آزمایشی است، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و بر اساس ملاک های ورود و خروج 31 نفر از مادران  دارای فرزند 6 تا 12 سال شهر بوشهر به صورت تصادفی در دو گروه درمان مدیریت رفتاری والدین مبتنی بر مربیگری هوش هیجانی والد و گروه شاهد جایگزین شدند و به وسیله پرسشنامه تنیدگی والدینی و پرسشنامه آخنباخ فرم والدین مورد ارزیابی ارزیابی گرفتند. اعتبار بسته درمانی از طریق شاخص روایی محتوایی مورد تایید قرار گرفت (94/.=CVI). جلسات مداخله در 11 جلسه 90 دقیقه ای تدوین و برای والدین توسط درمانگر اجرا شد. سپس داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون های تعقیبی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.

نتایج حاکی از اثربخشی این مداخله بر کاهش استرس والدینی در مادران (5/02=f و 0/03=P) و پرخاشگری کودکان (5/55=f و 0/03=P) نسبت به لیست انتظار در مراحل پس آزمون و پیگیری بود ؛ به طورکلی علاوه بر بهبود استرس والدینی، میزان پرخاشگری کودکان نیز کاهش یافته بود.

یافته های این پژوهش بر تاثیر اموزش مجازی مدیریت رفتاری والدین مبتنی بر پروتکل گاتمن بر بهبود تنیدگی والدینی در مادران  و کاهش پرخاشگری کودکان تاکید دارد،  بنابراین پیشنهاد می شود، درمانگران از رویکرد مدیریت رفتاری والدین مبتنی بر پروتکل گاتمن درمانی به عنوان یک روش مفید بهره ببرند.