ویژگیهای تنژگی و ریخت شناسی دانه گرده برخی از نژادگانهای نر خرما (.Phoenix dactylifera L) در استان خوزستان
در این پژوهش، آزمایشی به منظور بررسی ویژگیهای تنژگی و ریخت شناسی 21 نژادگان نر نخل خرما در استان خوزستان به صورت طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام و درصد زنده مانی دانه های گرده از طریق آزمون رنگ آمیزی استوکارمن و درصد تنژگی با استفاده از محیط کشت تغییریافته بروبیکر و کواک (MBK) بررسی شد. ویژگی های ریخت شناسی دانه گرده شامل محور قطبی (P)، قطر استوایی (E)، نسبت P/E به کمک میکروسکوپ الکترونی نگاره (SEM)، مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج، میانگین درصد زنده مانی و درصد تنژگی دانه گرده نژادگان ها به ترتیب بین 33/70 تا 99 درصد و 33/11 تا 33/96 درصد بود. همچنین نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که نژادگانهای مورد مطالعه، تنوع بیش تری را در درصد تنژگی نسبت به درصد زنده مانی گرده نشان دادند. علاوه براین، دانه گرده نژادگان های مختلف از نظر ابعاد (محور قطبی و استوایی) و نسبت P/E تفاوت معنیداری داشتند. مطالعه میکروگراف های میکروسکوپ الکترونی نشان داد که دانه های گرده در همه نژادگان های مورد مطالعه، منفرد، کشیده، تک شیاره و دارای آراستار های مشبک و نامنظم بودند. بر اساس تجزیه خوشه ای، نژادگان های خرمای مورد مطالعه در چهار گروه اصلی طبقه بندی شدند و نژادگانهای همنام از مناطق مختلف در یک گروه قرار نگرفتند. این مسئله حاکی از درست بودن پیش فرض این مطالعه مبنی بر متفاوت بودن نژادگان های همنام و نادرست بودن نام گذاری سنتی آن ها توسط کشاورزان بود. یافته ها نشان داد که پارامترهای ریخت شناسی را می توان برای تشخیص گرده نژادگان های مختلف نخل خرما و نیز مطالعه روابط خویشاوندی آن ها استفاده کرد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.