تدوین مدل معادلات ساختاری تاب آوری براساس انعطاف پذیری شناختی، تمایزیافتگی خود و تنظیم شناختی هیجان با میانجی گری سازگاری زناشویی

تاب آوری بعنوان مولفه ای که نقش مهمی درتحمل سختی های محیط شغلی وزناشویی داردشناخته می شود. لذا بعنوان سازه اصلی شخصیت شناسایی شده، بنابراین شناسایی متغیرهایی که بتواننند تاب آوری را پیش بینی نمایند مهم است.

پژوهش حاضر ازلحاظ هدف بنیادی واز نظر نحوه جمع آوری اطلاعات توصیفی ازنوع همبستگی بامدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش شامل پرستاران زن متاهل مراکز درمانی وبیمارستانی دولتی استان البرزندکه 400 نفرشان به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بعنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه تاب آوری کانور و دیویدسون، مقیاس انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گرانفسکی و همکاران، فرم کوتاه پرسشنامه تمایز یافتگی خود اسکورن و اسمیت و مقیاس سازگاری زناشویی لاک- والاس استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون مدل معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS 26، و Amos24 استفاده شده است. این پژوهش با شناسه IR.ZUMS.REC.1401.297 به تصویب کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی البرزرسیده است.. رضایت آگاهانه بودن آزمون از شرکت کنندگان دریافت و به آنها اطمینان داده شد که اطلاعات ایشان محرمانه خواهد بود.

نسبت بحرانی بین انعطاف پذیری شناختی 7/76 = r؛ تنظیم شناختی هیجان 9/72 = r تمایز یافتگی خود 2/71 = r سازگاری زناشویی 6/79 = r با تاب آوری که در سطح معناداری 01/0 رابطه مثبت و معناداری بدست آمد.

نتایج نشان داد که داده ها با مدل مفهومی پژوهش برازش دارند. همچنین نقش واسطه گری سازگاری زناشویی؛ بین انعطاف پذیری شناختی، تمایزیافتگی خود و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان بر تاب آوری تایید شد. باتوجه به نتایج بدست آمده جهت افزایش تاب آوری پرستاران زن متاهل به مسئولین درمانی پیشنهاد می شود به متغیرهای شناختی، هیجانی و عاطفی این قشر توجه ویژه داشته باشند.