طراحی مدل توسعه صادرات محصولات لبنی در چارچوب سیاست های کلان اقتصاد مقاومتی

تحقیق حاضر دارای رویکردی آمیخته و ترکیبی (کیفی- کمی) بوده است. در بخش کیفی از روش نظریه پردازی داده بنیاد و در بخش کمی از روش معادلات ساختاری تفسیری به عنوان روش تحقیق استفاده شده است. ابزار این تحقیق مصاحبه های نیمه ساختاریافته و پرسشنامه می باشد. در بخش کیفی مشارکت کنندگان این تحقیق 18 تن از خبرگان دانشگاهی، صاحبنظران حوزه صادرات، مدیران و کارشناسان شرکت های مورد مطالعه هستند که به روش گلوله برفی نمونه گیری شدند. در بخش کمی نیز از طریق تشکیل ماتریس خودتعاملی ساختاری برای اولویت بندی عوامل از نظرهای 11 نفر از خبرگان صنعت و دانشگاه استفاده شده است. محدوده زمانی تحقیق سال 1394 الی 1398 می باشد.  در بخش کیفی با تجزیه و تحلیل داده های مصاحبه، توسعه صادرات مقاومتی به عنوان مقوله محوری؛ شرایط علی شامل آینده نگری اقتصادی، حمایت های صادراتی و لزوم تحقق سیاست های کلان اقتصاد مقاومتی؛ شرایط مداخله گر شامل دیپلماسی کسب و کار، شرایط تحریم اقتصادی و نقش آفرینی دولت؛ عوامل زمینه ای شامل تولید فناورانه و روزآمد، جو سازمانی رقابت پذیر، لجستیک زنجیره تامین کارآمد و مشارکت پویای کارکنان؛ راهبردها شامل تدوین سند راهبردی بازاریابی صادرات محور، توانمندسازی سرمایه های انسانی دانشگر، معماری مذاکرات تجاری و هوشمندسازی کسب و کار؛ پیامدها شامل بهبود توان رقابتی، تاب آوری اقتصادی، رشد اقتصادی و رونق تولید و اشتغال می باشند. در بخش کمی نیز عوامل در شش سطح ترسیم شدند. یافته های حاصل از فرایند پژوهش نشان می دهد که عامل شرایط تحریم اقتصادی و نقش آفرینی دولت به عنوان مهم ترین و تاثیرگذارترین عامل و عوامل رشد اقتصادی، رونق تولید و اشتغال و تاب آوری اقتصادی به عنوان وابسته ترین عوامل توسعه صادرات محصولات لبنی شناخته شده اند.