اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر خودکارآمدی دانش آموزان دختر

هدف از اجرای این پژوهش تعیین اثر بخشی آموزش ذهن آگاهی بر شادکامی مسئولیت پذیری و خودکارآمدی دانش آموزان دختر بود.

پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از حیث روش نیمه تجربی طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر بود جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهرستان خرم آباد می باشد که تعداد آنها در زمان انجام تحقیق حاضر 522 نفر بود. با استفاده از روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس تعداد 02 نفر 02 نفر آزمایش و 02 نفرکنترل به عنوان گروه نمونه انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابتدا پیش آزمون برای دو گروه کنترل و آزمایش اجرا شد. سپس گروه آزمایش در 8 جلسه 202 دقیقه ای از آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر پروتکل حضور ذهن ویلیامز و سیگل 2880 قرار گرفت و نهایتا پس آزمون روی دو گروه اجرا شد. به منظور گردآوری داده های پژوهش ازپرسشنامه خودکارآمدی جینکز و مورگان، 2999؛ به نقل از موسی بندک، 2890 استفاده شد. از آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه آنکوا و تحلیل کووارانس دو راهه مانکووا جهت بررسی فرضیه های پژوهش با کمک نرم افزار SPSS ویراست 02 با میزان آلفا مقدار خطای 2/25 استفاده شد.

نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که شرکت در کالس های آموزش ذهن آگاهی بر خودکارآمدی دانش آموزان دختر تاثیر دارد. بطوری میانگین نمرات خودکارآمدی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در پس آزمون با حذف اثر پیش آزمون در سطح معنی داری (2/22<P) بطور معنی داری بیشتر است.

بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش ذهن آگاهی می تواند نقش مهمی در بهبود خودکارآمدی دانش آموزان داشته باشد