وضعیت حقوقی آوارگان داخلی در حقوق بین الملل

از جمله چالش های عصر معاصر، جمعیت انبوه آوارگان داخلی است که به عللی همچون مخاصمات مسلحانه، خشونت های گسترش یافته، نقض های حقوق بشر، بلایای طبیعی و انسانی و یا اجرایی شدن برنامه های زیرساختاری و توسعه ای، به ناچار از خانه و کاشانه خود آواره گشته و به دنبال سرپناهی امن در داخل سرزمین خود بر آمده اند. در حالی که عبور پناهندگان از مرزهای بین المللی، آنها را از وضعیت حقوقی ویژه ای در حقوق بین الملل بهره مند می نماید، باقی ماندن آوارگان داخلی در مرزهای داخلی، برخورداری آنان را از وضعیت حقوقی مشابه با پناهندگان با تردید مواجه می سازد. مقاله حاضر با مداقه در جایگاه حقوقی آوارگان داخلی در حقوق بین الملل به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که این گروه از چه وضعیتی در نظام حقوق بین الملل برخوردارند. بررسی رویکردهای مختلف در این زمینه و واکاوی تعریف این گروه در پرتو اصول راهنمای آوارگی داخلی سازمان ملل، نشان می دهد که در حال حاضر آنها از یک وضعیت حقوقی خاص در حقوق بین الملل برخوردار نبوده و افزایش تعداد آنها گواهی بر خلاء ها و چالش های حمایتی عمده ای است که باید در جهت رفع آن برآمد.