آسیب شناسی توسعه در جمهوری اسلامی ایران با بررسی نقش شکاف های تئوریک

شکاف تئوریک به عنوان موانعی ذهنی در درک و پذیرش یکدیگر عمل کرده و موجب عدم دستیابی و توافق بر یک جهت گیری کلان و واحد برای ایران شده است از آنجا که در ایران اجماع مطلوب و موثر بر الگوی توسعه شکل نگرفته، بیش از دو قرن تکاپو و برنامه ریزی برای تحول و توسعه نیز به نتیجه مطلوب نرسیده است. توسعه، پیشرفت، غربی شدن، حکمرانی خوب، حکمرانی متعالی و... مفاهیمی هستند که متولیان توسعه برای برون رفت از عقب ماندگی مطرح کرده اند. این تفاوت واژه ها، ریشه در شکاف های تئوریک(تعارض های هویتی، فکری و نگرشی) دارد، شکاف هایی که خود متاثر از بنیادهای متعدد هویتی ایرانیان هستند. سوالات این مقاله اینست که 1- مهمترین مانع تحقق مطلوب توسعه در جمهوری اسلامی ایران چیست؟ 2- شکاف تئوریک چه تاثیری بر توسعه در جمهوری اسلامی ایران دارد؟ و براساس فرضیات این پژوهش، 1- مهمترین آسیب و مانع تحقق توسعه در جمهوری اسلامی ایران، شکاف های تئوریک بین متولیان امر توسعه است. 2- شکاف های تئوریک مبتنی بر بنیادهای هویتی چندگانه ایرانیان (اسلامی- ملی و غربی) موجب بحران اجماع در انتخاب الگوهای توسعه در کشور شده و ناکارامدی الگوهای توسعه را سبب شده است.