مقایسه توزیع فشار کف پا بر تعادل پویای نونهالان، نوجوانان و جوانان والیبالیست در فاز استانس راه رفتن

تفاوت در توزیع نیروی عضلات کف پا در مرحله فرود در بازیکنان والیبال عامل مهم ایجاد آسیبهای اندام تحتانی در عدم کنترل تعادل است. هدف ازاین مطالعه، مقایسه توزیع فشار کف پا بر تعادل پویای نونهالان، نوجوانان و جوانان والیبالیست در فاز استانس راه رفتن بود.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی- مقطعی بود. بدین منظور64 نفر والیبالیست پسر سالم، در 3 رده سنی به صورت هدفمند در سه گروه; نونهالان (22n=)، نوجوانان (24n=) و جوانان (18n=) تقسیم بندی شدند. میزان حد اقل تمرین در هفته به مدت 3 روز بود. جهت تعیین توزیع فشار عضلات کف پا در مسیر رفت و برگشت از دستگاه فوت پرشر استفاده شد. جهت مقایسه بین گروهی سطح تماس پا و ایمپالس در سه بخش جلو، میانه، پشت پای راست و چپ و زاویه محور پاها از آزمون تی همبسته و تحلیل واریانس چند متغیری در سطح آلفای 05/0 استفاده شد.

سطح تماس کف پای راست در بخش میانه نسبت به پای چپ در گروه نونهالان نسبت به دو گروه دیگر افزایش معناداری داشت (038/0P=). اما در سایر بخشها و گروه ها در پای راست و چپ تفاوت معنیداری وجود نداشت(051/0P=). نتایج تحلیل واریانس چند متغیری برای مقایسه سطح تماس (جلوی پا، میانه پا، پشت پا) در پای راست بین سه گروه نونهالان، نوجوانان و جوانان تفاوت معنیداری نشان داد(023/0P=).  ایمپالس در بخشهای جلو(030/0P=) و میانه پای راست(015/0P=) نسبت به پای چپ در گروه نونهالان افزایش معناداری داشت. اما در بخش پشت در کف پای راست(411/0P=). در سه بخش مذکور در پای چپ در بین سه گروه تفاوت معناداری وجود نداشت(050/0P=). زاویه محور چرخش نیروی کف پا بین پای راست و چپ در هیچکدام از گروه ها تفاوت معنیداری نداشت(050/0P=).

طبق نتایج احتمالی بدست آمده، افزایش سطح تماس و ایمپالس در بخشهای جلو، میانه و کف پای راست نسبت به پای چپ و در لحظه فرود و فاز استقرار در بازیکنان نونهال بیشتر از نوجوانان و جوانان والیبالیست بوده که عامل موثری در تضعیف کنترل تعادل پویا و ایجاد آسیب است.