اثربخشی آموزش مبتنی بر سناریو به دو روش حضوری و ترکیبی بر یادگیری دانشجویان اتاق عمل

یکی از چالش های بزرگ در آموزش دانشجویان اتاق عمل، ارائه یک روش آموزشی موثر در درس آشنایی با تجهیزات اتاق عمل می باشد تا بتوانند با این ابزارها و تجهیزات آشنا شوند و آن ها را در محیط بالین به کار گیرند. بنابراین پژوهشی با هدف مقایسه تاثیر آموزش مبتنی بر سناریو به دو روش حضوری و ترکیبی بر میزان یادگیری این درس انجام گردید.

پژوهش حاضر مطالعه ای نیمه تجربی است که به صورت پیش آزمون، پس آزمون بر روی 40 نفر از دانشجویان اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی جهرم به صورت تمام شماری در سال 1402-1401 انجام شد. سپس نمرات حاصل از آزمون ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (آزمون t زوجی و مستقل) و از طریق نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد که میانگین نمره آزمون پس از آموزش به روش حضوری برابر با 3/03 ± 13/47 و میانگین نمره آزمون پس از آموزش به روش ترکیبی 1/91±15/82 است. اختلاف آماری معنی داری بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در گروه آموزش به روش ترکیبی (0/05>P) و بین پس آزمون های هر دو گروه مشاهده گردید (0/009=P).

نتایج حاصل از یافته ها نشان داد که استفاده از روش ترکیبی باعث افزایش میانگین نمرات و سطح یادگیری دانشجویان شده است. لذا با توجه به کارایی این شیوه تدریس، پیشنهاد می شود که سایر اساتید نیز جهت افزایش یادگیری دانشجویان از این روش آموزشی استفاده نمایند.