پتانسیل های واقعیت مجازی در بازتوانی حرکتی بیماران پس از سکته مغزی

توانبخشی پس از سکته مغزی نقش مهمی در کمک به بیماران جهت بازیابی توانایی های حرکتی و بهبود کیفیت زندگی آنها دارد. پیشرفت های اخیر در فناوری، به ویژه پدیده واقعیت مجازی، پتانسیل قابل توجهی را در جهت افزایش کارآمدی برنامه های توانبخشی پس از سکته مغزی ایجاد نموده است. هدف این مطالعه، بررسی پتانسیل ها و فرصت های ایجاد شده توسط مداخلات مبتنی بر واقعیت مجازی در زمینه توانبخشی پس از سکته مغزی می باشد.

در این مطالعه مروری، 349 مقاله مرتبط با اهداف مطالعه با جستجوی پایگاه های داده Web of Science، PubMed و Science Direct، همچنین Google Scholar با کلید واژه های Rehabilitation, Post-stroke, Movement Disability, Virtual Reality در فاصله زمانی بین ابتدای سال 2015 تا 2023 حاصل شد. در نهایت، پس از انجام مراحل پالایشی تکرارگیری و حذف مطالعات غیرهمسو با هدف مطالعه حاضر، 67 مقاله انتخاب شد و پس از تحلیل محتوا، یافته ها در قالب مقاله حاضر تدوین گردید.

طراحی محیط های چندبعدی تعاملی متناسب با فعالیت های روزانه و عاری از محدودیت ها و خطرات محیط های واقعی، شخصی سازی تمرینات متناسب با وضعیت خاص هر بیمار، خوشایند بودن و رفع موانع روانشناختی انجام تمرینات، توانمندسازی و آموزش سریع بیمار جهت استفاده از محیط مجازی، ارائه خدمات توانبخشی از راه دور و امکان پایش توسط مراکز تخصصی و نیز امکان ثبت و نمایش میزان پیشرفت درمان های توانبخشی از جمله پتانسیل های ذکر شده در منابع برای ارائه خدمات توانبخشی در بستر واقعیت مجازی بود.

توانبخشی با استفاده از واقعیت مجازی به عنوان یک گزینه درمانی متناسب با پیشرفت های فناوری، بستر اثربخشی را برای توانبخشی بیماران پس از سکته مغزی فراهم می کند که در آن هر بیمار متناسب با وضعیت خود می تواند گزینه درمانی اختصاصی خود را در یک فضای خوشایند و برانگیزاننده انتخاب نماید و تمرینات توانبخشی خود را با مشخص بودن نوع تمرینات، تعداد و میزان تکرار هر یک از آنها انجام داده و با دریافت بازخورد از نحوه انجام تمرینات و نیز میزان پیشرفت، مسیر را برای بازیابی بهینه-ترین حالت عملکرد ادامه دهد.