اشتراکات جنبش های مذهبی سرزمین های شرقی خلافت عباسی

از مهمترین جنبشهایی که علیه خلافت عباسی ایجاد شدند و توانستند پایه های خلافت عباسی را به لرزه در آورند، جنبش های مذهبی بودند.این جنبش ها یا از سوی علویانی ایجاد شد که جانشینی رسول اکرم(ص) را شایسته امام علی (ع) و فرزندان آنها دانسته و بدین ترتیب خود را مستحق امامت و خلافت بر مسلمین تلقی می کردند و توانستند زحمات زیادی برای خلافت عباسی ایجاد کنند و یا این جنبش ها توسط خوارجی به وقوع پیوستند که با الگوبرداری از شیوه خلیفه دوم، عمر بن خطاب در تعیین جانشین، امامت و تعیین خلیفه و امام را از طریق یک مجمع و به صورت شورایی می دانستند و موارد خاصی را مطرح می کردند.آنها حتی معتقد به خلافت بردگان و موالی و یا حتی زنان برای امامت و خلافت بر مسلمین بودند .آنان از این رهگذر توانستند نیروهای زیادی را هم برای قیام علیه خلافت عباسی جمع کنند و خلافت را در سراشیبی سقوط قرار دهند، به گونه ای که خلافت وقتی دوره اول خود را سپری کرد، دیگر آن قدرت اولیه خود را نداشته و این امر باعث ایجاد حکومت های مختلف مستقل و نیمه مستقلی از جمله طاهریان، صفاریان، آل بویه، زیاریان، سامانیان ، غزنویان و سلجوقیان در بدنه خلافت اسلامی و علی الخصوص در سرزمین های شرقی خلافت اسلامی شد.در این پژوهش در صدد آن هستیم که با استفاده از منابع کتابخانه ای و بصورت توصیفی و تحلیلی به بررسی و تبیین و تحلیل اشتراکات جنبش های مذهبی سرزمینهای شرقی خلافت عباسی بپردازیم.یافته های پژوهش نشان می دهد که این جنبش های مذهبی علیرغم اختلاف در آرا و عقاید و استراتژی ها و رویکردها دارای نقاط اشتراکی همچون عدم مشروعیت خلافت عباسی و تلاش برای براندازی آن، ایجاد حکومت اسلامی و اجرای عدالت و جهاد و امر به معروف و نهی از منکر بودند.