بررسی رفتار لرزه ای اتصال ConXL به وسیله منحنی شکنندگی و مقایسه آن با اتصال WUF-W

قاب های خمشی فولادی ازجمله سیستم های سازه ای جهت تحمل بارهای ثقلی و جانبی هستند که به خصوص در سازه های بلندمرتبه با توجه به وزن کمتر نسبت به قاب های خمشی بتن آرمه، مرسوم تر می باشند. میزان شکل پذیری قاب های خمشی فولادی به نوع اتصالات آن بستگی دارد، از این رو اتصالات خمشی از اهمیت ویژه ای برخوردارند. امروزه در آیین نامه فولاد آمریکا و مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ایران الگوهایی به عنوان اتصالات از پیش تایید شده معرفی شده اند. اتصال خمشی مدرن ConXL ازجمله این اتصالات بوده که در آیین نامه آمریکا AISC358 به آن پرداخته شده و مورد نظر این تحقیق می باشد. این اتصال با هدف ایجاد یک قاب خمشی مقاوم و مقرون به صرفه طراحی شده که با حذف جوشکاری کارگاهی، نصب و مونتاژ سریع قاب را تسهیل می نماید. همچنین اتصال WUF-W نیز که در آیین نامه های داخلی به عنوان یک اتصال صلب شناخته می شود، اتصالی مرسوم در ساخت و ساز بوده و می تواند مرجع مناسبی به منظور مقایسه با اتصال نوین ConXL باشد که از لحاظ رفتار لرزه ای کمتر شناخته شده است. برای این مقایسه از منحنی های شکنندگی که ابزاری مناسب جهت برآورد احتمالاتی آسیب پذیری هستند استفاده می شود. بدین منظور منحنی شکنندگی برای هر دو اتصال ConXL و WUF-W تهییه می گردد. معیار مقایسه سطوح عملکرد IO و CP در منحنی های شکنندگی اتصالات در یک قاب خمشی ویژه دو بعدی می باشد. در انتها پس از مقایسه رفتار لرزه ای دو اتصال مذکور و بیان عملکرد مطلوب تر و سهولت در اجرا، می توان نتیجه گرفت اتصال مدرن ConXL گزینه مناسب تری برای قاب های خمشی ویژه می باشد.