سازوکارهای تضمین هویت دینی زن از منظر فقه و نظام حقوق افغانستان

نظام حقوقی افغانستان مبتنی بر دین اسلام است. در جوامع دینی، دین و آموزه های آن، نقش اساسی در هویت بخشی افراد جامعه دارد. هویت به مجموعه‏ی از ویژگی‏ها، احساسات و باورهای تشخص‏بخش و متمایزکننده فرد یا گروهی از افراد اطلاق می‏شود. هدف اصلی این پژوهش، مطالعه و بررسی سازوکارهای تضمین هویت دینی زن در فقه و نظام حقوقی افغانستان است. برای دستیابی به این هدف از روش توصیفی تحلیلی (تحلیل محتوایی)  بهره گرفته شده است. یافته‏های به دست آمده نشان می دهد که در فقه اسلام جایگاه زن و منزلت والای آن با توجه به اصول  عدالت،حکمت، فطرت و مصلحت، بیشتر مورد توجه قرار گرفته است و نیز نظام حقوقی افغانستان سازوکارهای متعددی را برای تضمین هویت دینی زنان در نظر گرفته است که می توان به ابتنای نظام حقوقی افغانستان بر دین اسلام براساس اصل سوم قانون اساسی اشاره کرد و نیز اصل 149همین قانون، و برنتابیدن تعدیل و فروکاستن از احکام دین اسلام؛ تاکید بر توسعه و  ارتقای معارف و آموزش های دینی زنان؛ تصریح بر ابتنای نظام آموزشی بر مبنای احکام اسلام؛ اتخاذ تدابیر لازم برای مبارزه با رسوم مغایر با احکام اسلامی از مواردی دیگری است که برهویت دینی زنان دلالت دارد وستره محکمه یا دادگاه عالی از نظر قانون اساسی افغانستان به حیث عالی ترین نهاد قضائی   و نظارتی در راس قوه قضائیه جمهوری اسلامی افغانستان قرار دارد که مهمترین وظیفه آن بررسی مطابقت قوانین، فرمان های تقنینی، معاهدات با قانون اساسی و مبانی اسلامی وفقه متعالی و تفسیر قوانین از صلاحیت این نهاد قضایی می باشد.