دستیابی به تعادل نش و استاکلبرگ در یک بازی استراتژیک بین دولت و بانک مرکزی با فرض وجود نااطمینانی مقام مالی در دستیابی به بودجه

هدف این مقاله بررسی تعامل رفتار بین دو بازیکن مهم در اقتصاد یعنی دولت و بانک مرکزی با وجود عدم اطمینان دولت در دستیابی به سطح مشخصی از بودجه می باشد. هدف دولت رسیدن به بالاترین رشد اقتصاد با کمک ابزار بودجه ای و هدف بانک مرکزی نیز ثبات قیمت ها با استفاده از ابزار سیاستی نرخ بهره است. از این رو بازی بین دو مقام پولی و مالی در چارچوب بازی غیرهمکارانه و بازی رهبر- پیرو (استاکلبرگ) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای این منظور ابتدا از طریق توابع زیان و قیود برای دو سیاست گذار و حل آن، توابع بهترین پاسخ و تعادل نش و تعادل استاکلبرگ استخراج شد و سپس بر اساس پارامترهای موجود در اقتصاد ایران شبیه سازی صورت گرفت. نتایج این تحقیق نشان می دهد که پاسخ دولت به افزایش نرخ بهره سیاستی، انبساطی و پاسخ بانک مرکزی نیز به افزایش کسری بودجه دولت انبساطی می-باشد. از طرف دیگر در تعادل نش افزایش متغیر نااطمینانی دولت سبب افزایش در تابع زیان دولت و بانک مرکزی می شود. دیگر نتایج این تحقیق نشان می دهد که پیامد حاصل از بازی غیرهمکارانه بسیار نزدیک به زمانی است که دولت به عنوان رهبر و بانک مرکزی به عنوان پیرو عمل می کند و در این وضعیت تابع زیان اجتماعی پایین تر می باشد. همچنین تغییر در وزن نسبت داده شده به تورم توسط مقام مالی در تابع قید سبب کاهش ابزار سیاستی دولت در تعادل نش می شود. از این رو به هر دو سیاست پیشنهاد می گردد که همواره در ارائه بسته سیاستی خود وزن قابل توجهی در تابع زیان خود به نرخ تورم دهند و سعی شود در صورت استقلال دو سیاست گذار بازی را ارائه دهند که در آن دولت نقش رهبر و بانک مرکزی نقش پیرو را ایفا نماید.