آسیب شناسی روابط کار با استفاده از مدل سه شاخگی (مورد مطالعه: دانشگاه های علوم پزشکی تهران)

عدم اطمینان محیطی و از سویی بهره گیری از نیروی انسانی در مرزهای فراملی منجر به افزایش توجه به ابعاد آسیب های نظام حاکم بر روابط کار شده است. هدف از پژوهش، آسیب شناسی روابط کار در نظام کاری با استفاده از مدل سه شاخگی در بیمارستان های علوم پزشکی تهران میباشد. روش پژوهش حاضر آمیخته (کیفی-کمی) به لحاظ جمع آوری داده ها مقطعی و از لحاظ ماهیت اکتشافی میباشد که محققان با استفاده از نمونه گیری هدفمند با 25 نفر در مرحله کیفی به جمع آوری داده اقدام نمودند که با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته با خبرگان منابع انسانی بیمارستان های علوم پزشکی تهران انجام گرفته و در مرحله کمی نمونه گیری نیز با بهره گیری از نرم افزار تخصصی G-Power با استفاده از روش تصادفی ساده 175 نفر در سمت کارشناس انجام شد. ابزار گرداوری داده ها در مرحله کیفی، مصاحبه و در بخش کمی، پرسشنامه بوده است. روایی تفسیری، تئوریکی، قابلیت اطمینان و قابلیت اعتماد در پایایی مرحله کیفی به تایید خبرگان رسید و همچنین در مرحله کمی سوالات پرسشنامه دارای روایی محتوا، روایی سازه و پایایی با استفاده از پایایی ترکیبی، کرونباخ و اشتراکی در نرم افزار PLS  تایید شدند.آسیب های روابط کار در سه بخش آسیب های رفتاری، زمینه ای و ساختاری با 31 شاخص بدست آمد. تحلیل کمی بارهای عاملی در سطح اطمینان 0.99 درصد معنی دار بوده که نشان از تایید تمامی آسیب های شناسایی شده بوده است. میتوان نتیجه گرفت که آسیب های رفتاری، زمینه ای و ساختاری در نظام روابط کار در بیمارستان های علوم پزشکی تهران با بهره گیری از شاخص های شناسایی شده میتواند تعارضات فردی فی ما بین مدیران و کارمندان را به حداقل برساند.