تاثیر پیش تیمار سالیسیلیک اسید و نیتریک اکسید بر کاهش سمیت نانوذرات روی در گیاه فلومیس Phlomis tuberosa

در پژوهش حاضر، اثر سالیسیلیک اسید و نیتروپروسایدسدیم بر میزان سمیت نانوذرات اکسیدروی (ZnONPs) و سولفات روی (ZnSO4) در فلومیس (Phlomis tuberosa) بررسی شد. آزمایش حاضر در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار به شکل کشت گلدانی در بستر پرلیت انجام شد. پس از 21 روز تیمار، گیاهان برداشت و شاخص های کلروفیل کل، کاروتنوئید، فنول کل، فلاونوئید، فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز، کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس داده ها در آزمایشگاه نشان دادند اعمال 1000 میلی گرم در لیتر نانوذرات اکسیدروی یا سولفات روی می تواند سمیت بیشتری ایجاد کند. اثر متقابل پیش تیمارهای سالیسیلیک اسید و نیتروپروساید سدیم بر نانوذرات اکسیدروی در گیاهچه های فلومیس معنادار بود و پیش تیمار سالیسیلیک اسید مقدار پرولین در تیمار نانوذرات اکسیدروی را افزایش داد. افزایش آنتی اکسیدان های فنول تحت تاثیر نانوذرات اکسیدروی و سولفات روی معنادار و با افزایش فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز همراه بود. پیش تیمار سالیسیلیک اسید در گیاه فلومیس در مقایسه با ترکیب سالیسیلیک اسید و نیتریک اکسید بیشترین تاثیر را نشان داد. هدف پژوهش حاضر، بررسی روش های جدید افزایش آستانه تحمل گیاه فلومیس به سمیت نانوذرات اکسیدروی و سولفات روی بود.