مقایسه اثربخشی رواندرمانی وجودی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علائم روانتنی و تحمل پریشانی هیجانی در زنان دارای تعارضات زناشویی
این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی رواندرمانی وجودی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علائم روانتنی و تحمل پریشانی هیجانی در زنان دارای تعارضات زناشویی انجام شد.
پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه های آزمایش و کنترل و دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان دارای تعارض زناشویی مراجعه کننده به مرکز خدمات مشاوره و رواندرمانی پرهام شهر تهران در سال 1402- 1401 بود، که با روش نمونهگیری در دسترس تعداد 45 آزمودنی واجد ملاکهای ورود به پژوهش انتخاب و در سه گروه (هر گروه 15 نفر) گمارش تصادفی شدند. هر یک از دو رویکرد مداخلاتی طی 8 جلسه برای گروه های آزمایش اجرا شدند، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکرد. گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسش نامه علائم روانتنی لاکورت و پرسش نامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر انجام شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تحلیل شد.
نتایج نشان داد هر دو مداخله درمانی بر کاهش علائم روانتنی و افزایش تحمل پریشانی آزمودنیهای گروه آزمایش اثربخش بود (05/0>P). نتایج آزمون تعقیبی بنفرونی نیز نشان داد بین میزان تاثیر دو رویکرد درمانی بر علائم روانتنی تفاوت معناداری وجود ندارد، اما تاثیر درمان پذیرش و تعهد بر افزایش تحمل پریشانی بیشتر از درمان وجودی است (05/0>P).
با توجه به اثربخشی دو رویکرد مداخلاتی در زنان دارای تعارض زناشویی، به روان شناسان و مشاوران شاغل در این حوزه توصیه میشود برای بهبود مسائل روان شناختی مراجعان از این روشهای آموزشی و درمانی استفاده کنند.
-
Comparing the Effectiveness of Compassion Therapy and Acceptance and Commitment Therapy on the Body Image in Patients with Chronic Musculoskeletal Pain
Maryam Seif, *, Hasan Abdollahzadeh
International Journal of Musculoskeletal Pain prevention, Spring 2024 -
رابطه باورهای فراشناختی و خوددلسوزی با مشکلات تغذیه ای بیماران مبتلا به دیابت
مرضیه رمضانخانی، *
فصلنامه روانشناسی سلامت، تابستان 1402