مقایسه الگوی LDL و همبستگی اندازه آن با HDL-C و تری کلیسرید در بیماران دیابتی نوع II و افراد سالم

ذرات LDL از لحاظ اندازه، دانسیته و ترکیب اجزا تشکیل دهنده خود ناهمگون هستند. چنانکه فرم غالب LDL در فرد از نوع کوچک و چگال (d-LDL) باشد، فنوتیپ شخص از لحاظ LDL از نوع فنوتیپ B خواهد بود. مطالعات انجام شده حاکی از آن است که d-LDL با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی همراه است. این تحقیق به منظور شناخت پارامتر های موثر دیگری که احیانا می توانند در بیماران دیابتی در بروز بیماری های قلبی عروقی موثر باشد، انجام گرفته است.
در این مطالعه تحلیلی، اندازه LDL در 81 نفر بیمار دیابتی نوع II و 81 فرد سالم محدوده سنی 50 تا 70 سال به روش پلی اکریل امیدژل الکتروفورز (PAGE) تعیین شد.
BMIداوطلبین پس از اندازه گیری قد و وزن آنها محاسبه شد. جهت تعیین غلظت تری گلیسرید و HDL-C از کیتهای آنزیمی استفاده گردید و نتایج با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و P<0.05 معنی دار تلقی شد.
بر اساس نتایج حاصل 59% از بیماران دیابتی و 27% از افراد کنترل دارای فنوتیپ B بودند. اندازه LDL در بیماران دیابتی بطور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (P<0.05). غلظت تری گلیسرید در دیابتی ها بطور معنی داری بیشتر از گروه کنترل (P<0.01) و میزان HDL-C کمتر از گروه کنترل (P<0.001) بود. اندازه LDL همبستگی معکوس و معنی داری با غلظت تری گلیسرید و همبستگی مستقیم و معنی داری با غلظت HDL-C نشان داد.
در این مطالعه فراوانی فنوتیپ B در بیماران دیابتی 2 برابر افراد سالم بود که این می تواند افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را در این بیماران توجیه کند.