تحلیل ساختاری روابط هوش فرهنگی و قرار داد روانشناختی با نقش میانجی اعتماد سازمانی در معلمان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر هوش فرهنگی بر قراردادروانشناختی با نقش میانجی اعتماد سازمانیشغلی بود روش پژوهش توصیفی-همبستگی و از حیث هدف کاربردی بود. جامعه آماری کلیه معلمان ابتدایی ناحیه 2 ارومیه به تعداد 1439 نفر بودند که بر اساس جدول مورگان تعداد 304 نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. در این پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد هوش فرهنگی، قراردادروانشناختی و اعتماد سازمانی استفاده شد. روایی پرسشنامه ها براساس روایی محتوایی با استفاده از نظر صاحب نظران، صوری بر مبنای دیدگاه تعدادی از جامعه آماری و سازه با روش تحلیل عاملی تاییدی مورد بررسی قرار گرفت و تایید شد. پایایی پرسشنامه ها با روش ضریب پایایی ترکیبی به ترتیب برای هوش فرهنگی 86/0، قرارداد روانشناختی 84/0 و اعتماد سازمانی 86/0 برآورد شد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی انجام گرفت. بدین صورت جهت آزمون فرضیه های تحقیق، ابتدا از آمار توصیفی و سپس تکنیک معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار LISREL استفاده گردید. یافته ها حاکی از از برازش مطلوبی مدل بود و نشان داد که هوش فرهنگی بر قراردادروانشناختی تاثیر مثبت و معنی داری دارد(ضریب مسیر 62/0). اثر هوش فرهنگی بر اعتماد سازمانی مثبت و معنی دار است(ضریب مسیر 93/0). اعتماد سازمانی بر قرارداد روانشناختی اثر مثبت و معنی داری دارد(ضریب مسیر 68/0) و در نهایت اعتماد سازمانی در رابطه بین هوش فرهنگی و قراردادروانشناختی نقش واسطه ای دارد(ضریب مسیر 42/0).