بررسی تاریخی سب امیرالمومنین علی (ع) در حج و حرمین شریفین در دوران امویان

در ایام حج و عمره بیشترین اتهامی که از جانب مخالفان تقریب اسلامی در حرمین شریفین مکه و مدینه به پیروان مکتب اهل بیت: وارد شده و می شود، اتهام ناسزاگویی (سب) به صحابه است، این در حالی است که منابع تاریخ اسلام نشان می دهد انگاره سب شخصیت های اسلامی موضوعی است که از جانب مخالفان ائمه شیعه: آغاز و به آن دامن زده شده. بنابراین ضروری است واقع امر روشن شود. حال سوال اینجاست که ناسزاگویی آشکار با نام و نشان نسبت به اهل بیت : و صحابه اولین بار از طرف چه کسانی و چگونه در ایام حج و در حرمین شریفین ترویج شد؟ علل و عوامل آن چه بود و چه تاثیراتی بر جامعه اسلامی نهاد؟نویسنده در این تحقیق با روش توصیف و تحلیل منابع دست اول تاریخ سده اول اسلامی به این داده ها رسید که نخستین بار بدعت ترویج ناسزاگویی نسبت به امیرالمومنین علی (ع) به وسیله خلفا خلیفگان و امرای اموی و زبیری در ایام حج و حرمین شریفین آغاز شد و در ورای هدف اصلی آنها از این بدعت، که همان بیرون راندن رقیب سیاسی بود، انگیزه های متعدد اجتماعی و روانی نیز وجود داشت و خروجی این بدعت، عادی سازی ناسزاگویی به امیرالمومنین علی (ع) در حج و حرمین شریفین از سال 41 تا 99 ، ترویج اندیشه ناصبی گری و گسترش فرهنگ ناسزاگویی در جامعه اسلامی بود.