بررسی اثر افزودن اسانس اسطوخودوس بر پایداری اکسایشی روغن کانولا تحت شرایط تسریع شده

در این تحقیق، فعالیت آنتی اکسیدانی و اثرات حفاظتی اسانس اسطوخودوس بر پایداری روغن کانولا بررسی و با آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ مورد مقایسه قرار گرفت. ابتدا اسانس اسطوخودوس از نظر ترکیبات فنولی، محتوای فنول تام، محتوای فلاونوئید و خاصیت آنتی اکسیدانی (FRAPو DPPH) مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس، در غلظت های 200، 400، 600، 800 و 1000 میلی گرم بر کیلوگرم به روغن کانولای فاقد آنتی اکسیدان اضافه و به همراه روغن کانولای حاوی آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ با دو غلظت 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم و روغن بدون آنتی اکسیدان در دمای 70 درجه سانتی گراد به مدت 12 روز نگهداری شدند. سپس، هر 24 ساعت یک مرتبه پیشرفت اکسایش با اندازه گیری عدد پراکسید، عدد آنیزیدین، عدد توتوکس و عدد تیوباربیتوریک اسید تعیین گردید. براساس نتایج کروماتوگرافی گازی ترکیبات عمده موجود در اسانس اسطوخودوس شامل 1،8-سینئول (59/45 درصد)، لینالول استات (32/48 درصد)، لینالول (6/31 درصد) و لیمونن (1/06 درصد) بود. محتوای فنول تام، فلاوونوئید، FRAP  و DPPH اسانس به ترتیب 71/55 میلی گرم بر گرم اسید گالیک، 82/66 میلی گرم روتین بر 100 گرم اسانس، 12/63 میلی مولار بر حسب آهن و 55/88 میلی گرم بر میلی لیتر به دست آمد. در طی دوازده روز نگهداری تمامی شاخص های اکسایشی در روغن های مورد مطالعه به طور معنی داری افزایش یافت. به طور کلی، اسانس اسطوخودوس در غلظت های 800 و 1000 میلی گرم بر کیلوگرم خاصیت آنتی اکسیدانی مشابه با آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ در غلظت 100 میلی گرم بر کیلوگرم داشت. نتایج نشان داد اسانس اسطوخودوس دارای خاصیت آنتی اکسیدانی نسبتا بالایی است و می توان از این گیاه به عنوان جایگزین آنتی اکسیدان سنتزی برای جلوگیری از اکسیداسیون روغن استفاده کرد.