شیوع چاقی و لاغری در دختران دانش آموز ابتدایی شهر زاهدان

یکی از روش های تعیین سلامتی کودکان ارزیابی رشد جسمی آنها بر اساس چاقی و لاغری با استفاده از شاخص های وزن و قد می باشد، لذا این مطالعه به منظور تعیین شیوع چاقی و لاغری در شهر زاهدان انجام شد.
در مطالعه توصیفی در سال 1381 تعداد 2067 دختر دانش آموز مقطع ابتدایی 7 تا 11 سال از دبستانهای دو ناحیه آموزش و پرورش شهر زاهدان به روش تصادفی سیستماتیک انتخاب و سنجش وزن و قد آنها انجام گردید. جهت تعیین کم وزنی از شاخص وزن برای سن، کوتاه قدی از قد برای سن و کم وزنی و لاغری از وزن برای قد و شاخص توده بدن استفاده شد طبقه بندی وضعیت افراد بر اساس هر یک از معیارها با استفاده از صدکهای کمتر از 3 استاندارد NCHS تعیین شد. همچنین کمتر از صدک پنجم شاخص توده بدن، لاغر و بیشتر از صدک 95 به عنوان چاقی مشخص گردید.
بر اساس شاخص های وزن برای سن، وزن برای قد و قد برای سن کودکان مورد مطالعه به ترتیب 321 نفر (15.6%) کم وزن، 139 نفر (9%) لاغر و 309 نفر (15%) کوتاه قد بوده و بر اساس صدکهای وزن برای قد در مدارس نیمه برخوردار و برخوردار به ترتیب 157 نفر (11.2%) و 20 نفر (14.2%) لاغر ارزیابی شدند و با افزایش سن تفاوت صدکهای رشد وزنی و قدی در مقایسه با استاندارد NCHS افزایش می یافت. همچنین بر اساس شاخص توده بدن 683 نفر (33%) افراد لاغر و 33 نفر (1.5%) در معرض چاقی و فقط 22 نفر (1.4%) افراد چاق بودند.
در مقایسه میزانهای بدست آمده با استانداردها به نظر می رسد در حال حاضر چاقی معضل بهداشتی و درمانی در جامعه محسوب نمی شود و عمدتا مسئله لاغری مطرح است همچنین دیده شده که وضعیت دختران دانش آموز مدارس برخوردار مناسب تر از مدارس نیمه برخوردار بود. به هر حال پایین بودن شاخصهای فوق نسبت به استاندارد نمایانگر درجات مختلف لاغری از خفیف تا شدید در کودکان می باشد.