انعطاف پذیری روان شناختی و آمیختگی شناختی در مادران دارای فرزند با و بدون اختلال یادگیری خاص: یک مطالعه علی-مقایسه ای

مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال یادگیری خاص به دلیل مشکلات یادگیری کودکان خود فشار روانی بیشتری را نسبت به سایر مادران تجربه می کنند و این امر ممکن است منجر به تغییر در برخی از مولفه های روانشناختی در آنها شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه انعطاف پذیری روان شناختی و آمیختگی شناختی در مادران دارای فرزند با و بدون اختلال یادگیری خاص انجام شد.

جامعه آماری شامل تمامی مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال یادگیری خاص در شهر سنندج بود که جهت درمان اختلالات یادگیری فرزندان خود در طول سال تحصیلی 1403-1402 به مراکز ناتوانی های یادگیری (توان پویا، رهنما و راه نو) مراجعه کرده بودند. از میان این مادران تعداد 75 نفر به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند، همچنین 75 نفر از مادران فرزندان عادی به عنوان گروه مقایسه انتخاب شدند. ابزارها عبارت بودند از پرسشنامه پذیرش و عمل-نسخه دوم (AAQ-II) و پرسشنامه آمیختگی شناختی (CFQ) و داده های گردآوری شده با استفاده از روش آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) توسط نرم افزار SPSS-28 تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که بین دو گروه مادران از لحاظ انعطاف پذیری روان شناختی و آمیختگی شناختی تفاوت معناداری وجود دارد، بدین صورت که میانگین نمرات مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال یادگیری خاص در انعطاف پذیری روان شناختی (01/0p< ,510/29F=)  کمتر و در آمیختگی شناختی (01/0p< ,127/49F=) بیشتر از گروه عادی بود.

با توجه به نتایج مطالعه حاضر، مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال یادگیری خاص در مقایسه با مادران کودکان عادی انعطاف پذیری روان شناختی پایین تر و آمیختگی شناختی بالاتری را تجربه می کنند. برگزاری دوره های آموزشی ویژه مادران دارای فرزند مبتلا به ناتوانی یادگیری خاص جهت تقویت انعطاف‎پذیری روانشناختی، کاهش آمیختگی شناختی و بهبود سایر مولفه های روانشناختی پیشنهاد می شود.