مقایسه الگوی تغذیه کودکان دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش تحرکی با کودکان سالم

هدف از این پژوهش مقایسه عادت های غذایی دانش آموزان دبستانی مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش تحرکی یا ADHD (Attention deficit hyperactivity disorder) با نمونه های سالم بوده است. در این مطالعه مورد شاهدی برای 400 دانش آموز(200 پسر و 200 دختر) پرسش نامه های فردی(تن سنجی، بسامد خوراک و وضعیت اجتماعی و اقتصادی خانوار) تکمیل شد و آزمون های روان شناسی(Scoring) صورت گرفت که تعیین شدت اختلال توسط روان شناس هم کار طرح انجام شد. یافته های طرح نشان داد که بین سطح سواد و شغل والدین با شدت اختلال ADHD رابطه آماری معنی داری وجود دارد و با افزایش سطح سواد و تخصصی شدن شغل مادر شدت عارضه کاهش می یابد(01/0 P<). سابقه آلرژی های غذایی در نمونه های مبتلا به ADHD شدید 5/2 برابر سایر کودکان تحت بررسی بوده است(05/0 P<). از سوی دیگر عادت به مصرف صبحانه در کاهش میزان اختلال موثر بوده که این رابطه در پسران مشاهده شد(01/0 P<). با افزایش مقدار شکر مصرفی روزانه شدت عارضه ADHD در دختران بالاتر رفته بود(001/0 P<) اما در کل نمونه ها و پسران این رابطه از نظر آماری معنی دار نبود(05/0= P). نوشیدن چای بیش از 3 فنجان در روز با شدت اختلال در پسران در ارتباط بوده است(05/0 P<). مصرف مواد غذایی حاوی سالسیلات ها، رنگ ها و افزودنی های خوراکی با شدت اختلال در کودکان رابطه آماری معنی داری را نشان نداد. با توجه به یافته های تحقیق می توان چنین گفت که عدم خوردن صبحانه و داشتن سابقه آلرژی های غذایی در تشدید اختلال ADHD نقش دارند. در دختران مبتلا به درجه های شدیدتر ADHD مقدار دریافت روزانه شکر بیش از سایر نمونه ها بود و آگاهی والدین و تخصصی تر بودن شغل آن ها در کاهش اختلال موثر بوده است بنابراین آموزش والدین و آموزگاران در مورد مصرف صبحانه و نیز توجه به حساسیت های غذایی کودکان و میزان دریافت قند، شکر و شیرینی ها باید مورد توجه قرار گیرد.