تعیین شیوع کمر درد مزمن و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1401

کمردرد یک شکایت رایج در مراقبت های اولیه به ویژه در افراد شاغل می باشد. سال های ناتوانی ناشی از کمردرد در سطح جهان در حال افزایش است و اقدامات اساسی جهت مقابله با کمردرد، مستلزم آگاهی از میزان شیوع کمردرد و عوامل تاثیرگذار بر ابتلای به آن در جمعیت های مختلف است. دانشجویان پزشکی به دلیل ماهیت کاری در معرض ابتلا به کمر درد قرار دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع کمردرد مزمن و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، انجام پذیرفت.

مطالعه مقطعی حاضر بر روی 288 نفر از دانشجویان پزشکی (کارورزی و دستیاری) در بیمارستان امام خمینی (ره) ساری انجام شد. نمونه گیری به صورت تصادفی و بر اساس معیارهای ورود و خروج اانجام گرفت. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات فردی، پرسشنامه استاندارد ناتوانی رولند موریس (RMDQ)، پرسشنامه استاندارد اضطراب بک (BAI) و پرسشنامه فعالیت فیزیکی بین المللی جهت بررسی فعالیت بدنی (IPAQ) بوده است. شدت درد با استفاده از مقیاس دیداری اندازه گیری شدت درد (VAS) ارزیابی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 26 تجزیه وتحلیل شدند.

تعداد 207 نفر (71/9درصد) مبتلا به کمر درد بودند. 138 نفر (47/9 درصد) ابتلا به کمر درد مزمن را گزارش کردند. میزان اضطراب، ناتوانی و شدت درد به صورت معنی داری در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن نسبت به افرادی که کمر درد مزمن نداشتند، بیش تر بود. شانس ابتلا به کمردرد مزمن در افراد با سن بالاتر، در زنان، در افراد سیگاری و یا شاخص توده بدنی (BMI) بالا به طور معنی داری افزایش یافت.

کمر درد مزمن در بین دانشجویان پزشکی شایع بود و ارتباط قابل توجهی با سن، جنسیت زن، سیگار کشیدن و BMI بالاتر داشت. هم چنین وضعیت سلامت روانی و جسمی، با توجه به افزایش اضطراب، ناتوانی و شدت درد در بیمارن با کمردرد  تحت تاثیر قرار گرفته بود. این نتایج بر نیاز به مداخلات هدفمند برای پرداختن به کمر درد مزمن و عوامل کمک کننده آن در جمعیت دانشجویان پزشکی، با تمرکز بر راهبردهای پیشگیری و مدیریت برای بهبود رفاه کلی و عملکرد تحصیلی تاکید می کند.