تاثیر مخلوط پروبیوتیک بر محور مغز روده ای و پاسخ ایمنی در موش های صحرایی نر آلوده به سالمونلا تیفی موریوم

سالمونلا تیفی موریوم یکی از مهم ترین عوامل ایجادکننده بیماری های گوارشی در انسان و حیوانات می باشد. پروبیوتیک ها به واسطه تولید ترکیبات ضدمیکروبی می توانند باعث مهار پاتوژن ها شوند.

بررسی تاثیر مخلوط پروبیوتیک (لاکتوباسیلوس پلانتاروم، لاکتوباسیلوس پاراکازئی و لاکتوباسیلوس برویس) بر محور مغز روده ای موش های صحرایی نر آلوده به سالمونلا تیفی موریوم.

روش ‎کار: 

در مطالعه حاضر، 21 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با میانگین وزن (220-250 گرم) به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه کنترل که آب و مواد غذایی روزانه می گرفت، گروه دوم (بیمار) که موش های آن سالمونلا تیفی موریوم (109 در میلی لیتر) را دریافت کردند و گروه سوم (تیمار) که موش ها هم زمان با آلوده شدن به سالمونلا تیفی موریوم (109 کلنی در میلی لیتر) مخلوط پروبیوتیک (109 کلنی در میلی لیتر) را هم دریافت کردند.

گروه بیمار افزایش معنی داری در سطح کورتیزول و برخی از فاکتورهای التهابی نشان دادند، در حالی که در گروه تیمار، کاهش معنی داری در این فاکتورها مشاهده شد. همچنین سطح سروتونین در گروه تیمار افزایش یافت. نتایج حاصل نشان داد در گروه تیمار، سطح سرمی سروتونین و دوپامین افزایش یافته و غلظت سرمی کورتیزول نسبت به گروه بیمار کاهش یافته است (05/0>P). همچنین سطح مالون دی آلدهید، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و بیان ژن های IL6، TNFα و NLRP و آسیب های القایی در بافت های مغز و روده در گروه تیمار نسبت به گروه بیمار، تغییرات معنی داری را نشان دادند (05/0>P).

نتیجه گیری نهایی:

 نتایج نشان داد استفاده از پروبیوتیک ها می تواند اثرات مثبت قابل توجهی بر کاهش التهاب و بهبود پاسخ ایمنی در برابر عفونت سالمونلا تیفی موریوم داشته باشد. همچنین مخلوط پروبیوتیک می تواند به عنوان یک درمان مکمل موثر برای کاهش عوارض عفونت باکتریایی استفاده شود.