مقایسه مدل های ام پسیاک، ای پی ام و بی ال ام جهت ارزیابی فرسایش خاک با استفاده از ضریب آماری کاپا

فرسایش خاک یکی از مسائل و مشکلات مهم حوضه های آبریز ایران محسوب می شود و می توان از آن به عنوان یکی از مهم ترین موانع دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی و منابع طبیعی نام برد. این مطالعه به منظور مقایسه مدل های ام پسیاک، ای پی ام و بی ال ام، با استفاده از ضریب آماری کاپا جهت ارزیابی فرسایش خاک و تولید رسوب در حوزه آبریز سیمره چنار انجام شد. بدین منظور موقعیت 90 نقطه از نقاط دارای فرسایش در بررسی میدانی بوسیله دستگاه GPS مشخص و این نقاط با نقشه های نهایی فرسایش انطباق داده شد. ارزیابی نتایج به دست آمده از مدل های مورد استفاده،  با بکارگیری ضریب آماری کاپا نشان می دهد که مدل ام پسیاک با ضریب آماری کاپا 91/0 نسبت به مدل های ای پی ام و ب ال ام با ضریب آماری کاپا 76/0 و 71/0 از دقت بیشتری در ارزیابی خطر فرسایش در حوضه آبریز سیمره چنار برخوردار است. هم چنین نتایج حاصل از رویهم گذاری نقشه های نهایی فرسایش با نقاط فرسایش یافته، نشان داد که در مدل ای پی ام  81 درصد نقاط در منطقه خطر متوسط، مدل بی ال ام 37 درصد این نقاط در منطقه خطر متوسط و در مدل ام پسیاک 90 درصد نقاط مشخص شده در منطقه خطر متوسط قرار دارند. بنابراین می توان گفت که منطقه مورد مطالعه در کلاس فرسایش متوسط قرار دارد و مدل ام پسیاک برای ارزیابی فرسایش در این حوضه نتایج دقیق تری را نشان می دهد. بر اساس پهنه بندی صورت گرفته با استفاده از مدل ام پسیاک به ترتیب 93/7، 45/14، 62/77 درصد از مساحت منطقه در کلاس های خطر خیلی کم، کم و متوسط قرار گرفته است. هم چنین بر اساس مدل ای پی ام به ترتیب 54/27، 16/32، 30/40 درصد از مساحت منطقه در کلاس های خطر خیلی کم، کم، متوسط قرار گرفته است. نتایج این مدل ضریب شدت فرسایش را 58/0 و رسوب کل تولید شده در مدت یک سال را  6/1921183 متر مکعب برآورد نمود