ارزیابی فرایند نوآوری با رویکرد ترکیبی تحلیل پوششی داده های دومرحله ای و تئوری بازی های همکارانه

امروزه یکی از مولفه های اصلی توسعه پایدار سازمان ها و از جمله روش های غلبه بر چالش های اقتصادی و تکنولوژیکی، نوآوری است. ارزیابی فرایند نوآوری یک مساله مهم در شرکت های دانش بنیان است. از جمله روش های ارزیابی نوآوری، تحلیل پوششی داده های دومرحله ای است که امکان در نظر گرفتن ورودی ها و خروجی های چندگانه و ساختار داخلی را بدون فرض خاصی در رابطه با تابع تولید دارد. در این پژوهش جهت تعیین مقدار بهینه متغیرهای میانی از تئوری بازی های همکارانه استفاده شد. یک مدل همکارانه غیرخطی برای ساختار دو مرحله ای متوالی با ورودی و خروجی مازاد و شرایط بازده به مقیاس متغیر توسعه و دو رویه محاسباتی کارایی مرحله اول متغیر و کارایی مرحله دوم متغیر جهت حل آن پیشنهاد شد. با در نظر گرفتن دو مرحله تحقیق و توسعه و تجاری سازی برای فرایند نوآوری، کارایی مراحل و کل 9 شرکت دانش بنیان فناوری اطلاعات و ارتباطات محاسبه شد. نتایج نشان داد که تنها یک شرکت در هر دو مرحله کارا است و تحقیق و توسعه سهم بیشتری در عدم کارایی نوآوری شرکت ها به نسبت تجاری سازی دارد. بنابراین شرکت ها باید سرمایه گذاری هدفمند در تحقیق و توسعه را افزایش و با دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی ارتباطات و تعاملات بیشتری را برقرار کنند.