بهینه سازی عوامل فرایند ساخت ماتریس اپوکسی به روش RSM/CCD

کامپوزیت های زمینه ی پلیمری دسته ای پرکاربرد از کامپوزیت ها هستند که خصوصیات زمینه ی آن ها ویسکوالاستیک است و وابستگی زیادی به دما دارد. یکی از مهمترین مراحل ساخت کامپوزیت های زمینه پلیمری، فرایند سفت شدن است که سبب ایجاد شبکه پیوندهای عرضی می گردد. این فرایند می تواند منجر به افزایش دمای انتقال شیشه ای و بهبود خصوصیات مکانیکی گردد. زمینه از جنس اپوکسی، دارای خصوصیات مطلوبی مانند مقاومت حرارتی خوب، استحکام کششی بالا و مقاومت شیمیایی بسیار خوب است؛ اما از طرفی دیگر دارای معایبی است که مهمترین آن ها ، ترد و شکننده بودن پس از پخت و مقاومت نامناسب در برابر ضربه است. به منظور رفع این مشکل، از پلی اورتان که یک پلیمر الاستیک است به عنوان اصلاح کننده برای بهبود خواص مکانیکی به ویژه سخت شدن اپوکسی استفاده می شود. کامپوزیت های اپوکسی/پلی اورتان، در مقایسه با ماتریس اپوکسی خالص، دارای خواص مکانیکی و عملکرد ترمودینامیکی بهتری هستند. بهینه سازی فرایند ساخت، برای کارآمد نمودن و بهبود خصوصیات کامپوزیت های با ماتریس اپوکسی با درصد کم اصلاح کننده و خواص مناسب، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مقاله، به بهینه سازی چندهدفه پارامترهای ساخت در رزین های اپوکسی مورد استفاده در زمینه ماتریس ها پرداخته شده است. طراحی آزمایش و بهینه سازی به روش RSM/ccd انجام گرفته است. اثر سه پارامتر دما، زمان و درصد وزنی پلی اورتان بر روی استحکام تسلیم و مدول یانگ کامپوزیت اپوکسی/پلی اورتان بررسی شده است و با توجه به این روش بهینه ترین حالت برای بیشینه نمودن پاسخ ها انتخاب گردید.