اثر بخشی شفقت درمانی بر تنیدگی روانی و نشخوار فکری زنان مطلقه

طلاق یکی از علل اختلالات روانی در زندگی است. زنان مطلقه معمولا پس از طلاق با چالش های زیادی در زندگی مواجه می شوند. مطالعه حاضر با هدف درمان موثر با محوریت شفقت بر نشخوار فکری و استرس روانی این گروه از زنان انجام شد. روش تحقیق یک طرح آزمایشی تک موردی از نوع ABA بود. بدین منظور با توجه به معیارهای ورود و خروج، پنج زن مطلقه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها در سه جلسه پایه، هشت جلسه درمانی متمرکز بر شفقت و یک جلسه پیگیری شرکت کردند. ابزارهای تحقیق شامل پرسشنامه سبک های پاسخ نشخوار (1991) Nolen-Hoeksema و مقیاس استرس ادراک شده کوهن (Cohen,1983) بود. تجزیه و تحلیل داده ها به روش ترسیم تصویری، محاسبه ضریب پایایی و فرمول درصد بازیابی انجام شد. یافته های پژوهش نشان دادند، درمان متمرکز بر شفقت بر کاهش نشخوار فکری و تنیدگی روانی زنان مطلقه اثر معناداری دارد. پیگیری پانزده روزه نیز پایداری نتایج را تایید کرد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که آموزش شفقت ورزی از طریق تنظیم سیستم هیجانی- شناختی افراد، آمادگی مواجهه با تجربه های شرم زا زندگی از جمله طلاق را فراهم کرده و با کاهش هیجانات منفی و خودسرزنشگری، موجب پرورش و افزایش هیجانات مثبتی همچون شفقت ورزی نسبت به خود و دیگران، اطمینان به خود، تحمل آشفتگی، پذیرش بدون قضاوت، توجه مستمر بر احساسات درونی و در نتیجه کاهش نشخوار فکری و تنیدگی روانی زنان مطلقه شده است. بنابراین، این درمان می تواند برای ارتقاء سلامت روان و بهبود تنیدگی روانی و نشخوار فکری مورد استفاده روان درمانگران و خانواده درمان گران قرار گیرد.